გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ნათელი და მშვიდი ..
ნათელი და მშვიდიიყო ცხრაას შვიდი.აქეთ თეთრი ღამე,იქით ლურჯი ხიდი. ეხლაც მახსოვს განათეთრი ზვირთის ნანა,თეთრად თვლემდენ მთები,თეთრად სდუმდა ყანა.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ნათქვამია – ხელი ხელს ..
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ ნათქვამია – ხელი ხელსორივე კი პირსა ჰბანსო,გეგმა უნდა შევასრულოთსაწარმოო-საფინანსო.დაკვრით ვნახოთ, რასაც იქმსდღე ღამით და ღამე დღისით,რიგი რიგებს,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ნაძვის ხეებს ელვარება ..
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ ნაძვის ხეებს ელვარებაანთებს სიახლოვითა,ახალი წლის, მეათე წლისსიხარული მოვიდა. წარსულიდან სამწუხარობევრი გახსოვს, ბუხარო,ის ქოხმახი, იგი ველი,უგუთნო და უხარო.…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ნაწყვეტები
ყაყაჩო აყვავებულა,ვარდი ყელამდე მოსულა,სიო სისინებს და ბაღიშვენებით გარემოცულა.მიყუჩებულა, დაღლილასიმშვენიერე გრძნეული,და სცურავს მთვარე ზეცაშიოქროს შიბ-შემოხვეული.მე კი ყვავილებს დავეძებმიუსაფარი, დაღლილი,ვერსად ვიპოვე, რომ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ნაწყვეტი ძველი წერილიდან
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ ციციკარის ქუჩებს ედოჯავშნიანი ბაცილები…და უფრო შორს, გაცილებით,სჩანდა ჯარის ნაწილები.მანჯურიავ, შენ იმ თავითიცი წვიმა, იცი ქარი,რკინისგზებთან მღელვარებდაანანძი და…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ნეაპოლში
სიკვდილს მე როდი შევუშინდები,იგი, ძმა, მუდამ ჩვენს მხარეზეა.მე მეშინია იმგვარ სიცოცხლის,სიკვდილს რომ ჰგავს და უარესია. აქ გაზაფხული არავის ჰკოცნის,არც ეს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ნეგორელოე
დუმილი ფარავსტყეს და მდელოებს;გავცდით ვარშავას,მდუმარებს არე…ვუახლოვდებითნეგორელოეს,სადაც იწყებასამშობლო მხარე…სადაც მძლავრიაწინადი გრძნობა –ახალ ვარდებითშემოსილ შარის…გულში ვინახავგრძნობებს, ევროპა,მასზე რაც იყო –რაც არის, არის!
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ნეტავ მალე მივაღწევდე მიზანს
შენ შუბლს იხსნი და სიბნელეს ლეწავსაქართველოს მოღრუბლულო ზეცავ…ნეტავ მალე აღმობრწყინდეს მნათი,მალე სხივი მოეფინოს ნეტავ! წინ მიიწევ იხსნი და ხმაურობ,გღვიძავსსაქართველოს სევდიანო…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ნიავი
დაღვრემილა მთა კლდოვანი,მოწყენილა არემარე,უფრო რაღაც სევდიანადგადმოყურებს ზეცით მთვარე.კლდისა ნაპრალს ეხეთქებაგულმოსული ნაკადული,ბუ გაჰკივის ნაღვლიანადდა ბუჩქებში ჰკვნესს ბულბული.დაბურულ ტყემ თავჩაქინდვრითმთის კალთაზე მიიძინადა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ნიავი, ია, ნარგიზი ..
ნიავი, ია, ნარგიზი,ავტომობილი კრიალა,დილამ ასფალტის სარკეზენავივით გაისრიალა. აგერ მზის ამომთოვრება,მაღლა ღრუბლების გარდავლა,მან ერთი ჩემი ცხოვრებაათას წელს გადაამრავლა. გადაამრავლა, უმალიმსგავსი წუთისა,…
Read More »
