გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთის მწვერვალებს ..
მთის მწვერვალებს, მთის მწვერვალებსმთის არწივი უგზნებს თვალებს,შესტირის და შევალალებს. მთის მწვერვალებს სხივი ანთებსდა მათ კალთებს, და მათ კალთებსაელვარებს, აქათქათებს… კვნესა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მიდიან, თუმცა ძალუძთ ისევე ..
ციკლიდან „ეპოქა“ მიდიან, თუმცა ძალუძთ ისევეგაგვამხნეონ და აგვიძრან ძალა.მიდიან, რომელთ სული არა აქვთ,ძალი და ღონე გამოეცალა. მოდიან, ვისაც სიცოცხლე გვინდა,აქ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მიდიოდა თეთრის ჯარი
ზღვის ნაპირად გულდამწვარიმიდიოდა თეთრის ჯარი,ცაზე ოქროს სარტყელიადა მინდორზე ოქროს ცვარი.აჰა, ზღვიდან ნაპირებზეამოეშვა ზენა-ქარი,ცხრა ჭადრის შტო დაარხია,ცხრად გაშალა მისი მხარი.ჩრდილი დადგა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მიდიხარ
მიდიხარ, ისე მიგაქვს წვალება,თითქოს ზღვის პირას თივას თიბავდე,ვინა სთქვა შენი გარდაცვალება,არა, უთუოდ დღეს დაიბადე. მიდიხარ, აღარ დაგემდურება,არც მიწიერი არც ზეციერი,ვინა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მოგონება ყრუ შესახვევის
უსაზღვრო ღამე. ღამე და ყინვა.ქუჩაზე მიდის სისხლი ღვარული,ამ სისხლში არის არა დაცინვა,არამედ სითბო და სიყვარული. სიჩუმით, შიშით, ვაგლახით, ყოფნით –ქუჩა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მოგონება ჩვენი ჭალისა
საღამო ხანად ჩალანდრის ცხენიმე მაგონებდა გორებს შორებელს,ფშანში ლანდივით დასცქეროდნენ ხენიბინდის მეგობარს მოუშორებელს. ცამ მოგონება გადუხალისამას, ვისაც სწამდა ღამის ფერები,ეს იყო…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მოგონებათ ცა
მოგონებათ ცა, საღებავიფერად-ფერადიარ დაელევა, ოცნებაო,მხატვარს – ბუნებას!ახლა შენ უსმენ: ედარებაცაიერადისაუკუნეთა ხელოვნებისაგუგუნებას. აღელვებული უზარმაზარსვშლი ფოლიანტებს.არ დაგვიანდეს მათში დროთამრავალი მოდგმა.უამრავ ლანდებს, შემკრთალ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მოგონების ნაზი მტვერი ..
მოგონების ნაზი მტვერიანთებული ლალის ჭიქით,ნისლში გაქრა ყველაფერი,ყველაფერი დარჩა იქით. და იქ სადაც ელვებს შვენისხავერდები გობელენის,მთა და ბარი შევაჯერე –დაყენება მსურდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მოდის
გამოვიდა ომიდანმკაცრი ცხრაას თვრამეტი,პოეტების ტომიდანარ დარჩა მესამედი. ვინაც შიმშილს, ზამთარისძნელ სიცივეს გადარჩა,ნახევარი რა არის –ნახევარიც არ დარჩა. რა ხანა გაიარეს,ცივი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მწუხარება შენზე
მე გარს მეხვევა მუდამ, იგივეშენ მიერ ნაზად ნაქსოვი რიდე.ხალხს მოვშორდები, მაგრამ ღამეებსსად დავემალო, სად წავუვიდე? ღვინით თასები ისევ ივსება,ისევ მევსება…
Read More »
