გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მივდიოდით ალაზნის ველად
დაფიქრებული მივდიოდი ალაზნის ველადდა აი, თვალწინ გადიშალა ლურჯი იორი:მიეშურება ველთა შორის გაწოლილ გველად –უფრო დიადი არ მინახავს რამ მაგიერი;მაგრამ შვენებათ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მივქრივარ და სიყრმიდან ..
მივქრივარ და სიყრმიდან წმიდა მხარეს აღთქმისას,შორით მბრწყინავ-ელვარეს არ ვაშორებ მაინც თვალს,ვეძებ ცხოველ ნაპერწკალს ჩემის განთიადისას,და ვუყივი მეგობრებს, და ვეძახი ქარიშხალს.მაგრამ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მითხარი ნანა ..
მითხარი ნანა, დამაძინე ღონე-მიხდილი,რაღაც შავ ლანდად მეჩვენება ირგვლივ ქვეყანა,მე სანატრელად გამხდომია თვითონ სიკვდილი,იმედი, რწმენა დამეკარგა, ძირს დაექანა.მე დავიღალე, დავუძლურდი, მძაგს,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მიმღერე რამე!
როგორ მიყვარდა! მაგრამ ხსოვნა იმ ტრფობის სრულისდარჩა ჩემს გულში წაუშლელი და მოკამკამე,იმას იგონებს დაღონება დადაღულ გულის…იმ სიყვარულის მიმღერე რამე! ყმაწვილკაცობა,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მისაყვედურებს ბევრი ..
მისაყვედურებს ბევრი,მაგრამ მე მესმის მათი,მათ კი არ ესმით ჩემი.კრილოვის ქუჩა, 10.აქ ჩემს მესამე სართულსმთვარე ანათებს ღამით.გათენებამდის ვწუხვარლიტერატურულ შხამით.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მისდევს რგოლს რგოლი ..
მისდევს რგოლს რგოლი. ასე: ტოლ-ტოლიცვივა ფოთოლი ჩვენი თაობისსხვადასხვაგვარი, გზაა მდაგვარიამ მრავალგვარი სანახაობის. ჩვენი თაობის გამბედაობასსხვა მოძრაობის ედგა მოტორი.ეჰა! რადარა, ქარში…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მისი ბუნება
აუწერელი გარყვნილებადა ფუფუნება –აი, რა არის, კაპიტალო,შენი ბუნება. აუწერელი, ბუნებიდანგადანაშალი,აუწერელი ცოდვები დადანაშაული. ასე ჩაფლული, გამოსავალსდაეძებს ტომი,გამოსავალი შენ იპოვეკიდეც: ჰკა! ომი!…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მისი პათოსი
მისი პათოსი მეტად დიდიაშემოხვეული ცეცხლის ჩრდილებით,იგი მოხუცი ერუდიტიასავსე მრავალი გამოცდილებით. მოსამართლეა მისი თვალები,სასჯელად არ ჰქმნის ახალ კანონებს,შეუბრალებლად ანაძალებიანგრევს ვერსალებს და…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მისტერია წვიმაში
დღეს ნოტრ-დამთან (სნებიანფანტაზიის ნახატი!)კალენკორის ფრთებიანანგელოზებს ნახავდი. ღია ცის ქვეშ მტვერია,კარებს აღებს მისანიდა მიდის მისტერია:„ვნებანი უფლისანი“. სცენა გამოხატავდასამოთხეთა შვენებასდა გარშემო ფანტავდარაღაც…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მთვრალია ყოფნით, მთვრალია ცეცხლით
ვარდების ფენით ტრიალებს ჟინი,მთვრალი ვარ შენით, მთვრალია ლხინი.ოცნებას შვენი, ვით თვალნი შენი,შოპენი, ვერდი და პაგანინი.პოეტის ახლო გედება ალი;იგი, უსახლო, გიცქერის…
Read More »
