გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ინტერვენცია
მშვიდი სოფელია,თუ მძლე ქალაქია,გზები, ავსტრია დაჩეხოსლოვაკია. მარშით გადითელა,სისხლით ნანთებია,რაც კი ფაშისტურიექსელბანტებია. განა, როცა იგიმტარვალ სახეს იჩენს,ბრწყინვა გარეგნულიშეცვლის სიმახინჯეს? არა! ელვარებამის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – იოველიადა
ნაწყვეტი არის ევროპისზღუდეთა თანაერთი მცირეზემცირე ქვეყანა,ქვეყანაც მცირე,ცხოვრებაც მცირე!დაჯექ, იტირე…იტირე, ნანა.პატარა ქვეყნისსუნთქვაც კი ხშირისულშემკვრელიადა მწირზე მწირი…ასე ფიქრობდა,ფაფარს მიჰკვროდადა შორს მიჰქროდა,შორს, ჩემი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – იპატი
ყრუ მონასტერი იპატიევის…აი, სათავესინათლის, რწმენის, არპატიების,წინსვლის სადავე.იმ კედლებიდან რუსეთი ნანობსშეცდომას მწარეს,რომ ჩააბარა ტახტი რომანოვს,მტერზე უარესს.სამასზე მეტი წელი გატევისმოსჩანს, ვით მტვერი,მათი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ირაკლი, მომგები ასი ომის
ყოველი მხრიდანბერავდა ქარი,მაგრამ ქართველიქედს არ იხრიდა,ოდეს სამშობლოსგარს ერტყა ჯარიყოველი მხრიდან,ყოველი მხრიდან. და ხმალს ფერავდამეფე ირაკლიდა იგი ხმალიელვასებრ სჭრიდა.ერთ მებრძოლს ასიეხვია…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ის
ღამემ მოვერცხლილ ძაფების გროვაგადააქსოვა სარკმლის მწვანე ბროლს,სარკეს ანათრთოლს დაუახლოვადა დაათოვა სურათებს, საწოლს. მე დამავიწყდა ძველი წვალებადა ვალალება გრძნობათ დამხობის,და მახსოვს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ის გრიგალს ელის
მდინარებაში არავის უცდისწლები დას-დასი,ქაოსში გაჰქრა სახე ავგუსტისახალგაზრდასი.სიცილიც გაჰქრა, ამაყი ბავშვისდაცინვა – დარჩა.არ ეჩქარება ვნებათა შვავში,არ მოსავს ფარჩა.ნაღმების ფეთქვამ ცაში ისროლესხომალდი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ის დირიჟორი
ოჰ, ცრემლი მისი იყო მისივეეს ფარვანები მოცისფერო,ღამით საწყლები რომ მოისევენდა იწვებიან საბედისწეროდ.იყო უბრალო, მაგრამ მართალიმისი სიმღერა და სიარული,და სამუდამოდ იყო…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ისევ მესხის გამოხედვა
შენ სიყრმიდან იცნობ ომებს, გიყვარს ხმალთა სტვენა.ყვავ-ყორნების არ გაშინებს შავზე შავი ფრენა.ომთა გრგვინვა და დროშები თამარ მეფის ორბთაშენ ბრწყინვალედ გამოსახე,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ისევ ოცნება და სიყვარული
დაღალულს ვხედავ იმ ამაყ ირემს.მიყვარდა, როგორც დიკენსის გმირებს,ცეცხლთან ღვინის სმა და გაფიქრება –რომ გულში ცეცხლი არ გაგიქრება. მრავალი ფიქრი მას…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ისევ ტყეში
ნაძვებს სუნი ედება,როგორც ნაზი ტკივილი,აქ არ მოეხეტებაქუჩის ჟივილ-ხივილი. და განცდილი ლექსივითტყე არ გაიზიარებს,ტანჯვით და რეფლექსიითჩაღრმავებულ იარებს.
Read More »
