გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – გურიის მთებს
წინ, მეეტლევ!ეგ ცხენები გააქანე, გააქანე!მსურს, რომ ერთხელ კიდევ ვნახო გაზაფხულის მთები მწვანე,მსურს, რომ დაფნით გადავხლართო მძიმე ფიქრთაოკეანე…წამიყვანე!მთები! როგორ შვენის მათზე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – და ბევრი რამ მინდა გიამბო
მინდა გიამბო… და ბევრი რამ მინდა გიამბო,მშვიდობიანი აღარა მაქვს ცხადი და ძილი,რაც რომ ერთმანეთს ჩვენ დავშორდით ცხოვრების ზღვაზე,რაც რომ მე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – და გაფითრდა
და გაფითრდა ქალის სახე, და გაფითრდა ქალის სახე,როცა კოცნა პირველ ტრფობის მის მხურვალე ტუჩს შევახე.და გაფითრდა ის მაშინაც, როცა იგრძნო…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – და სისინებდენ, სისინებდენ ჩალის ღერები
ციკლიდან „პაციფიზმი“ მოჰქროდა ქარი სუსხიანიგიორგობისთვის.ვრცელ ტრანშეებზე დასცქეროდავრცელი, სერები,სანთლის ღერებად ჩარიგებულოქროობისთვისსალამურებად სისინებდნენჩალის ღერები.გარეულ იხვზე მეოცნებედა სულწასულისდუმდა ბათურა, დასერილიჩალის ფერებით,ყვითელ პარკებში აბრეშუმადცაზე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დაბმული ჭინკა
ჩემი სამწერლო მაგიდის ფეხზემიბმული ჭინკატირის: რად გინდა, რად გინდა ლექსიდა ალის ჭიქა?რად გინდა ბროლის რიტმი, მუსიკა?სიკვდილი გელის!წრიალებს ჭინკა, ხმაურობს ჭინკადა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დაბრუნდა გრძნობა და სისადავე
დაუნდობელად თვალებ-აშკარაწინ მიდიოდა ცეცხლის კანკელი,როცა დემონმა აალაშკარაუდაბურება და ღრიანკელი.ძვირფასი შხამით სავსე ფიალამე გამოვცალე ქვეყნად, მეგონა.სულში გრიგალმა გადიგრიალა,სამუმს სამუმი გადაეკონა.ვერ დავუკავე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დაბრუნება
ლიხს აქით და იქით, მტკვარს, ლიახვს და ფაზისს,არქმევენ უდაბნოდ გადაშლილ ოაზისს,სადაც მზე მწველია, ცხელია დარები,მცხეთაში გრიალით მიჰქრიან ზარები,გუგუნებს იტრიის ხეობა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დადგა აგვისტო
დადგა აგვისტო. ცა რიდეულიდაისიცხება ისევ დილდილით,ქალაქს ედება მზე თვითეულიყაყაჩოებით, ტუხტით, პილპილით. ისევე ჩქარი და უძლეველი,ვიცი, რადა ვარ ასე ქარული,ჯერ ყველასაგან…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დაე, შეებას მკაცრად ჯარი ჯარს ..
ციკლიდან „ეპოქა“ დაე, შეებას მკაცრად ჯარი ჯარს,ვიცი, განანოთ ქცევა უცვლელი,სულყველამ იცის, რა გვირჩევნია,თბილი საწოლი თუ ბრძოლის ველი.ულტიმატუმი? ძალიან კარგი!უნდა დაინგრეს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დავასაფლავეთ
ნაზი ყვავილი ობოლ საფლავსა,ობლად მიგდებულს, კვლავ ამშვენებდა,გაზაფხულისა ნიავი ნელისურნელსა არეს მიმოაკმევდა.სიჩუმე იყო სასაფლაოზე,ეთერის სული აქა-იქ ჰქროდა,იცრემლებოდა ვარდი მდელოზედა გულ-საკლავად წყარო…
Read More »
