გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვის ეფემერა
სალიუტი,სალიუტი,სალიუტი!აცნობეთ ქაოსს, აცნობეთ ყველას,რომ დაგვეჯახა ღელვა კვიმატი,რომ იძირება გემი „იმედი“და ვითხოვთ შველას.ზღვის უდაბნოში ვერც ერთ იალქანსვერ ხედავს თვალი,ცა არის ლურჯი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვის პირად მდგარი
ვნახე მგოსანი ზღვის პირად მდგარი…ტალღა ტალღაზე თრთოდა, დგებოდა,სტიქიის ბრძოლა დაუდეგარიმგოსნის თვალებში იხატებოდა. გრგვინვა-ქუხილით ზღვის ზედაპირიეხეთქებოდა ნაპირთა კლდეებსდა ქაფი ზღვისა ისე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვის ფსკერიდან
ზღვის ფსკერიდან ზევით-ქვევით უნდა იაროდა ბუზების გესმის მესსა სამგლოვიარო.გადაფერფლილ ლანდად რომ სჩანს – შენი ტანია,თევზმა დახრა სამოსელი დიდიხანია,მდინარიდან ძვლები იგი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – თავდადებულთა მილიონები
სამშობლოსათვის თავდადების დრონი მეფობენ.იგი გვეძახის – ბევრის მოწმე, ბევრის მგონები.მოახლოებულ გამარჯვების დიდებას გრძნობენადამიანთა პატიოსანთ მილიონები. კავკასიონი, ლაჟვარდების მაღალ ცარცივით –მზეზე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – თავისუფლების გრძნობაში
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ რიონჰესისაქართველოსთვის არისუმაღლესითავისუფლება.რიონჰესს შემდეგსაქართველოსთვისვერ იარსებებსვერავითარიდამმონებელიძალა-უფლება,ვერავითარიავტორიტეტიგარდაინტერნაციონალისა.რიონჰესსმხოლოდამგვარად ძალუძსუფრო მძლავრადგაშალოს ფრთები.მხოლოდ ამგვარადძალგვიძს გავიგოთ,უცხოელიგენიალურიახალგაზრდა მუშა.ის,თავისუფალი მოგზაური,მტვერით შემოსილი,მოვიდა ერთხელუცხოდ, უცნობრიონჰესშიდა მორიდებითსთხოვა მოქალაქეთნება დაერთოთ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – თანამედროვე გიგანტიური ხმა უკარნახებს საუკუნეებს!
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ რამდენიმე ათასი მუშა კიმღერისინტერნაციონალს.ეს გიგანტიური ხმაუკარნახებსთავის ნებასახალ საქართველოსმომავალ საუკუნეებს. მუშებში არის პოეტი,იგი გარემოს ადარებსიმ უზარმაზარეგზოტიურ ყვავილს,რომელიც იფეთქებსმიწის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – თანდათან ბნელდება ..
თანდათან ბნელდება, ბნელდება, ბნელდება,ნათელი მწუხრისა მიფრინავს სადღაცა,დასავლით ღრუბელი წითლდება, ღელდება,და ბინდში ეხვევა მინდორიც და მთაცა.დაბნელდენ ბუჩქები, ჩაბნელდენ ხევები,დანისლულ ველიდან ბრუნდება…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – თანდათან, თანდათან ახალი ქვეყანა შენდება
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ რამდენი მძლავრიმკვიდრდება სახლიდა ემატებააგური აგურს,თვალი სიახლესხვდება სიახლით,გულიც უჩქარებსრიტმს ამხანაგურს. არაფერია,თუ ამ ლექსთა ცვლისსისწრაფეს ბევრითვალსაც ვერ მოჰკრავს,ცოტათი მაინცსისწრაფე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – თასი
თასს სადღეგრძელოს ხელში ვიღებასსა და ათასს.დაე, ესმოდეთ: ერთმანეთისგატანა ვიცით.შეხედეთ ამ თასს, მეომრებო,შეხედეთ ამ თასს,იგი სავსეა არა ღვინით,არამედ ფიცით. ქართველის ფიცით,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – თბილისი
ქალაქზე ნელმა ალმა იფეთქა,სახლებზე ადის ფერადი ბოლიდა კიბეებზე, ვით ვინიეტკა,დაფენილია დაფნის ფოთოლი.ჩნდება სინათლის ჩქარი ქაფები.გზებზე ქარივით მოქარავანედა აიმართნენ, ვით ჟირაფები,მთა…
Read More »
