გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ამაო ძახილი
ტოკავს ქარი, ნაზ-ნარნარი, და დაფნარი ტოკავს, ტოკავს…და ზღვის ტალღა, ტალღა ჩქარი მძაფრი ღრენით სალ კლდეს ლოკავს…ჰორიზონტი ალისფერი, ჰორიზონტი ცის ფერადის,ზღვიდან…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ამაოებავ..
ამაოებავ! ვგრძნობ, რად არ აჰგვი ფერფლს, თრთვილივით რომ დაჰფარა ჯვარი. დაიძვრი მარჯვნივ – დაგწევს არაგვი, გაიწევ მარცხნივ – დაგხვდება მტკვარი.…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ამერიკისა იმგვარ სცემს გული
ციკლიდან „პაციფიზმი“ ამერიკისაიმგვარ სცემს გული,რომ არ ივიწყებს ძველებურ რომანსს,გამომიგზავნე, ევროპა, ფული,ნუ დაიზარებ ქვეყნისთვის შრომას. ცოტა კი უნდა გქონდეს ნამუსი,პატივისცემაც სხვისადმი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ამირანი მიჯაჭვული
თუ მიაყურებ დუმილს ღამისასდა მახვილ სმენის შეგწევს უნარი,მოისმენ გულის ცემას ამ მთისას:ის კრთის, იდუმალმოგუგუნარი. გამიგონია, რომ ამირანიგაბედვისათვის მისცეს წამებას –ფლობდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ამუშავდი მანქანაო
ციკლიდან „ეპოქა“ კაშკაშა მზის მხურვალებით,თბილ წვიმებით შეშლილები,ზურმუხტოვან-მშვენიერისწორდებიან ჯეჯილები. და შავი ზღვის მათზე ქარიმხიარულად გადიმღერებს,აშრიალებს აყვავებულსდა ნაყოფით სავსე ღერებს. მოაგროვეთ მოსავალი,სამკალო…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ანგელოზს ეჭირა გრძელი პერგამენტი ..
ანგელოზს ეჭირა გრძელი პერგამენტი,მწუხარე თვალებით მიწას დაჰყურებდა.მშვიდობით, მშვიდობით! ამაოდ დაგენდე,ელვარე საღამოვ ალმას საყურეთა!ბაგეთა ლოცვაო, დიდება და ძეგლო,უთუოდ მახსენებ ოდესმე… ოდესმე!გრაალის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ანდრე ჟიდი და ანდრე მალრო
ბერიკაცს ქუდი წარბამდე ხურავს, ჭაბუკს კი გვერდათ,მაგრამ კონგრესის ჭერს და სახურავს აგებენ ერთად.სახალხო ფრონტის აგებას უცდის თვალთ ელვა შუქის,აღფრთოვანება –…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – აპლოდისმენტი
აპლოდისმენტიხანდახან არისის ზენა-ქარი,შენ რომ ისმენდი,ამოძრავებასიყალბის ჩქარის –აი, რა არისაპლოდისმენტი. ტაშიც საქმეა,საქმეა, ვიდრეაზრთა წყობაშიარა ხარ მრუდი.ტაში – ზოგისთვისარის სიმდიდრე,ზოგისთვის კიდევ –მხოლოდ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – არ განახლდება, არ დაბრუნდება
ნიავი დაქრის… სასაფლაოზეღამე ეშვება… მთები ბინდდება…შემოვა ქალი, დაჯდება ქვაზედა მწარედ, მწარედ აქვითინდება.ქვითინი იგი მიწას ჩასწვდება,ცრემლები კიდევ – ყვავილთა ძირებს,გამოიგლოვებს სიყვარულს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – არ გეგონა, არ ელოდი ..
ციკლიდან „ეპოქა“ არ გეგონა, არ ელოდიდა აი, მოხდა:არ მოხერხდა წყალისაგანღვინის გამოხდა. მე მეგონა, მე ველოდიდა ველოდები,რომ სიმართლის ხეს ვერ მოგრეხსშხამის…
Read More »
