გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე ვუკვირდები ამ უძირო ზღვას
მე ვუკვირდები ამ უძირო ზღვას,ამ დამშვიდებულს, იდუმალ მხარეს,რას მიმზადებს ის: კაეშანს დამწველს,თუ სიხარულის სხივებს ელვარეს?არ ვიცი, არა! ვიცი მხოლოდ, რომმძაფრი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე ვუმღეროდი ნოემბრის ფოთლებს ..
ვ. ჰიუგო:მე ვუმღეროდი ნოემბრის ფოთლებს,ზეცას, მოფენილს მწკრივით წეროთი.იმ შინაგან ხმებს, შუქებს და ლანდებს,იმ შებინდებას მე ვუმღეროდი.მე მითქვამს ყველგან, მე მითქვამს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე თან წავიღებ უცხო მხარეში ..
მე თან წავიღებ უცხო მხარეში,ჯერ ყველასათვის უცხო ფერებით,ტკივილს, მონახულს სიმწუხარეში,და სულს, დაღალულს ეფემერებით. ქვეყნიურ ღელვით ძალადაკარგულს,ცივი მზეების შუქით მიღვარულს,უკანასკნელი ბასრი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე თვითონ ვიცი ჩემი ამბავი ..
მე თვითონ ვიცი ჩემი ამბავი:სადმე, სხვა მხარეს –ჩემი ლექსები დაუსტამბავიჰპოვებენ მთვარეს. კარს გამიღებენ მე წინაპრები –გიცდიდით. ვიცით.ხომ მიატოვე ის ნაპირები,ჩვენი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე კავკასიის ქედები მთხოვენ
მე კავკასიის ქედები მთხოვენ,მე მთხოვს მუსიკა თერგის ხმაურის,ვუსმინო ყაზბეგს-ხევის ბეთჰოვენს,აგუგუნება კაეშაურის.მე მშობლიური არაგვი მირჩევს,წინასწარ ვიგრძნო, ვიცოდე მარად,ქართველის გული თუ რისთვის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე- მე მარწმუნებდენ: ფოთლები გაჰქრა ..
მე მარწმუნებდენ: ფოთლები გაჰქრა,ცა არ არსებობს მღვრიე თუ წმინდა,რაღაც უნიჭო ოცნებამ დაჰკრადა სიშავეში იგი გაყინდა.მე მარწმუნებდენ, რომ არ იქნებაშენ დაუსჯელად…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე მახსოვს მისი სახე
მე მახსოვს მისი სახელამაზი, მიმზიდველი,მრავალ გაჭირვებისადა ნაღველის მტვირთველი.შუბლი ვრცელ-განიერიდა გონიერი თავი,მხრებს რომ უხვად დაჰყროდაწაბლისფერი ნაწნავი.და ცისფერი თვალებიჰქონდა ისე წარმტაცი –მშვიდად…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ეს გრიგალია სიახლის
ფანჯარას ტოტებს მიახლის,მთვარეს მიართმევს ზიანებს,ეს გრიგალია სისხლის,მზე რომ არ დააგვიანებს. მე სიხარული მემოსადა გაზაფხულის ოცნება,ხიბლავდა გარეშემოსამინდვრების გადასონება.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ეს გრძნობა სიბოროტედ ..
ეს გრძნობა სიბოროტედ,გთხოვ, ნუ ჩამომერთმევა,(ირგვლივ გაზაფხულია,ბაღს ვარდები ერთმევა).პოვნა ახალ წყაროთა,ნაბიჯის წინ გადადგმა,არ იქნება, მგონია,იმ ნათქვამის გადათქმა.ვინც ავთქმას შეექცევადა ბოროტის მთქმელია,მათთვის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ეს იყო თხუთმეტი წლის წინათ
ეს იყო თხუთმეტი წლის წინათ.ეს იყო თხუთმეტი წლის წინათ.დიკკენსის გმირივით ცეცხლთან ჩაფიქრება.ღამეა, საცაა სანთელი ჩამიქრება.ოცნება წარსულზე და ღვინის ფარები,საცაა სანთელი…
Read More »
