გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დილა (რა კარგზე კარგი)
რა კარგზე კარგი დროა თენება,ელექტროშუქთა ქრება შვენება,მიდის აბრისად, როგორც ჩვენება,ლანდი ქარხნისკენ, ვით გახსენება.დაჰკრეს! საყვირის ხმით იდევნებაქალაქის ძილი და მოსვენება.შემოდის დროის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დილა სვანეთში
ციკლიდან „პაციფიზმი“ მთავარ სულს ძლივს ითქვამსყრუ ღამე ხევების,და სუნთქვა მთებისასუნთქვაა დევების. ცისკარმა უშბაზეგაშალა ალამი,დიად დღეს სალამი,სალამი, სალამი! იფეთქებს ნაღმივითმზის ალთა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დიმიტრი გულიას
მშფოთვარებაში დინჯიდა გამართული ბიჯი,შენ შენი გრძნობის ნიჭიდა შენი საქმე გაქებს. გიყვარს სამშობლო – ერი,მშობლიურ დროშის ფერი –რომ განადგურდეს მტერიჩასაფრებული ჯაგებს.…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დომინო
შევდივართ სასახლეში.წმინდაო, დამიცევ! სუროში საშიშრად მივარდნილ კედლებითეს სახლი მაგონებს დაწყევლილ სამარეს:აქ მკვდრები დაქრიან ზღაპრული რაშებით და ბედის ეტლებით.ჰაერი სიკვდილით დაფარეს…განდეგილ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დრამა ერთი ბინისა
ციკლიდან „ეპოქა“ დღემდე შენ თუმცა გქონდასასოწარკვეთა მწველი,მას მწუხარების გველიტკივილებისგან ღრღნიდა.მაგრამ წამება დიდი,დაგუბებული გულში,საშუალებას გგვრიდაგამწარების და წყევლის.ის მწუხარება დარჩა,მაგრამ ემსგავსა საფლავს,ჩლუნგი,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დროის უარმყოფელი
ღამის ფოთლებმა დაფარა მთებიდა ძილს მიეცა მშვიდი სოფელი;შენ ისევ ისე ბუხართან თბებიახალი დროის უარმყოფელი. შენ თან წაიღებ უცხო გრძნობაშიჯერ ყველაფერის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – დროშა შრომისა
ვიშრომოთ, ძმებო, ვიშრომოთ, დღეები მიდის დას-დასი,შრომაში უნდა გავიდეს ყოველი წუთი ძვირფასი.შრომაში არის სიმართლე, ტკბილი ნეკტარი იქ ვპოვოთ,სხვა ყველა ამოებაა, სხვა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვიდექი ხიდთან ..
ვიდექი ხიდთან… ხავსიან კლდეს გადაყრდნობილიმოუსვენარს და მშფოთარ ჭოროხს გადავსცქეროდი.სავსე ვიყავი აღმაფრენის უხმო ჰანგებით,საგაზაფხულო სული ვიყავ და მე ვმღეროდი –იგვიანებდა რაღაც…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვიდრე ხვალ?
ჰიტლერს ღამე თავს დაადგამძლავრი ტოტებითდა უმღერის მელოდიასთავგამოდებით: აქ ნისლია და ღრუბლები,არა ვარდები –ცოტა მაინც იგრძენ დაღლა,ნუ დაზარდები.ნუ დაფრინავ მაღლა-მაღლაჩამოვარდები!ჩამოვხსნათო ცას…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვით აფეთქება
მაისის დღეებს ის მოელის, ვით ზამთრის მყინავს,თითქო სამუდმოდ დამჭკნარა მდელო,გაახსენდება რაღაც მკაცრი და აღარ სძინავს,და იმეორებს: გაჩუმდი, მკვლელო!ის ყურს დაუგდებს…
Read More »
