გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – გაოცდა უფრო
გაოცდა უფრო, გაოცდა უფრო,თვალები უფრო გადაირია;არ მოაკლდება სიტყვა საუბრო,ის კი ფიქრობდა რანაირია. მას არ მოსწყინდა ყოფნა მზიურის,ვეფარებოდი სავარძელს სახით,და მუსიკალურ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – გარდაიცვალა სარა ბერნარი
მასზე ჭორებმა დაღალა გონი,თეატრს სცდებოდა გულის ნადებიპალატას აქეთ – фოჲე, სალონიდა პალატაში დეპუტატები. ათასნაირი მითების ტუბო –ის, უცნაური ბედის საცოლე,რომ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ახალი გვერდი
საქართველოში წინათ მრავალი,ისტორიულად არწარმავალი,ვიდოდა მტრობა – გესლით მავალი,და სისინებდა ქვეწარმავალი. მისგან სიბნელე არეს ჰფენია,შეხედეთ: გესლი რაოდენია,ის ანადგურებს “ვეფხისტყაოსანს”,რომ რუსთაველის ჩაჰკლას…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ახალი მეკვლე
კარგია გრძნობით ნთებული ბრძოლების მკაცრი ჯახებადა შემდეგ გამარჯვებული სიმღერის შემოძახება. ეს მე ვარ – რწმენამახვილი ნებისყოფა და ძალ-ღონე,ბევრი ქარიშხლის მნახველი,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ახალი მოსახლეობა
ჩვენ ერთად ვუცდიდით ღამეში თეთრ სანთელს,ჩვენ ერთად მოვრკალეთ ლოდინი და რიცხვი.ბედივით გამოყვა ჩემს ბინას შარშანდელსუქმი და უგონო ცხოვრების სირცხვილი. ვიღაცა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ახალი წელი ..
ციკლიდან „პაციფიზმი“ ახალი წელი. ვთქვათ ლონდონიან ვთქვათ ბერლინი.ალბად დღიურში ამგვარ ტონითსწერს ჩემბერლენი:დღეს ათასცხრაას ოცდაათისპირველი შუქიმოაწყდა სარკმელს და კედლებზედაღვარა ლუქი.ახალი წელი.…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ახლა – განა ისეთი დროა?
ციკლიდან „ეპოქა“ შენ ვაჟკაცი ხარ? გსურს ისევ ტრფობამგული აანთოს, თვალი დალულოს;ეხლა ვაჟკაცი ქალს უნდა უჯდესდა მუდამ იმას ესიყვარულოს?არა, გათავდა! შენ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ახმაურდეს
ახმაურდეს, გრძნობით დუღდეს,არ დაეტყოს ხნოვანება.ძველებური ძალით ჰქუხდესჩანგთა ჩვენთა ხმოვანება! რა უნდა ხმას გაუბედავს,სადაც ბევრის მზერა ტლანქისინათლესაც ბნელად ხედავსდა გონებას უხშობს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ახსნა
ღამეს ელვარე დღე შეუცვლიათქვენი თვალების ღრმა სიბნელეთი,ამნაირ გრძნობას ხომ შეუძლია,დაიმორჩილოს მთელი ხმელეთი. მომკალით! ყოფნა მაინც შუქიათქვენზე ამართულ სადღეგრძელოთა,შეხვედრა ენას ვერ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – აჰა, ბინდდება
აჰა, ბინდდება. კვლავ დამესიამწყურვალებათა ფიქრი – ობობა,ყოველგვარ შხამზე უშხამესიაშეღამებებით ავადმყოფობა.თითები ელის საყვარელ თითებს,როს ფარდებიდან მიდის ზმანება,და ყოველ სახლში ღამეებს ითევსპიანინოთა…
Read More »
