გალაკტიონ ტაბიძე

  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გაზი

    გალაკტიონ ტაბიძე – გაზი

    მას სურს დასწვდეს ცოცხალ ბაგეს!მახრჩობელი ჩრდილი!შესძრას სოფლის თუ ქალაქისსიცხადე და ძილი!გაიარა მაღალ კლდეზემდუმარება ხიდის,იგი მოსჩანს მდინარეზე,იგი ბეწვზე მიდის.საწამლავით ხელში მოსულსუფრთხის…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გამარჯვებას თანაბრად სწერს

    გალაკტიონ ტაბიძე – გამარჯვებას თანაბრად სწერს

    სამშობლოის გზას მრავალფერს,შარაა თუ ვიადუკი –გამარჯვებებს თანაბრად სწერსთმაჭაღარა და ჭაბუკი. მოხუცი არ გულმავიწყობს,ახალგაზრდას ძალა სწვდებადა ორთავეს სურს დაიწყოსერთმანეთთან შეჯიბრება. მოხუცს…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გამარჯობა, აფხაზეთო, შენი!

    გალაკტიონ ტაბიძე – გამარჯობა, აფხაზეთო, შენი!

    გამარჯობა, აფხაზეთო, შენი!ლურჯო მთებო, თეთრო სანატორია,მომენატრა მზე სინათლის მფენი,მომენატრა ზღვა, რომელიც შორია.მომაგებე შენ იგივე პალმა,სად ოდესმე მშვენიერმა ქალმაგადიწერა ჩუმად ლექსი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გამოთხოვება

    გალაკტიონ ტაბიძე – გამოთხოვება

    მაშ, მშორდები? მაშ, სიზმარიისევ აღარ განახლდება?გხედავ, აღარც იხედები,გული მწყდება, გული მწყდება..დრო, შენს ახლო გაფრენილი,რა ვქნა, აღარ მავიწყდება.შენ ვერც იგრძნობ ვერასოდეს,თუ…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გამომეცხადე!

    გალაკტიონ ტაბიძე – გამომეცხადე!

    სულს ბორკილებირისთვის დაადე?რად შემჭერ ფრთები,კაეშნის ბადე?სტირიან მთები..მოსთქვამენ ფრთები..გეძახი: ვკვდები…გამომეცხადე! დაიმსხვრა სულიფრქვეული ცამდე,გაჰქრა ფარულიცის სიდიადე.აღმეძრა წყლული,სევდით მოკლული,ატირდა გული:გამომეცხადე! ლანდებათ ვნებარად გამიხადე?სულს…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გამონაკლისი

    გალაკტიონ ტაბიძე – გამონაკლისი

    ცეკვაში თითქო ფრთებიაშენი ხელების მტევნები;მე თვალს გადევნებ, მე მხოლოდოცნებით დაგედევნები…ახალგაზრდობა შენს ირგვლივფერად ფერხულში ჩაება,შენთვის უცხოა დარდი დაგულგამყინველი ვაება.ახალგაზრდობას შენს ირგვლივსაამური…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – გამძლეობა

    გალაკტიონ ტაბიძე – გამძლეობა

    ათასფუთიან ჩაქუჩის ცემითვერ გატყდა გმირი,ბრწყინვალე შუქით და დიადემითსდგას, ვით ქვითკირი.ზეცაზე ბრწყინავს ვარსკვლავი შენი,ძველი დიდება.ბუნება – დედა, ნუგეშთა მფენიმზედ გეკიდება.გული, ვით…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – განა მისთვის ამშვენებს ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – განა მისთვის ამშვენებს ..

    ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ განა მისთვის ამშვენებსმას წითელი ორდენი,დაჰყვეს მედიდურებათუნდაც მცირეოდენი?ან და განა იძლევაეს ორდენი რაიმეს,რომ იწვევდეს ვისსამესჰოიმეს და ვაიმეს?არა. მისი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – განახლდა გული

    გალაკტიონ ტაბიძე – განახლდა გული

    განახლდა გული… დღეს ის აღარ ვარ,რაც უწინ ვიყავ… ფერი ვიცვალე…გზა დამიცალე, შავო ბურუსო,წყეულო ღამევ, გზა დამიცალე!წინ ვივლი, სანამ დავმიწდებოდე,ბედს კი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – განწირულება

    გალაკტიონ ტაბიძე – განწირულება

    მაღალ სართულში როიალის ხმასაჰყვა ქალის ხმა მშვიდი და ნელი…მივჰყავარ ფიქრებს… აგერ ქვითინითმისწყდა აკორდი უკანასკნელი,იგივ სიჩუმე მეფობს ქუჩაში,დაჰქრის, სისინებს ნიავი გრილი,ცაცხვი…

    Read More »
Back to top button