გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – წერილები კოშკიდან
როგორ დაგწყევლი, როგორ დაგწყევლიჩემს წრფელ ძახილზე თუ ხმა არ გამე,არ შემიძლია ყოფნა უშენოდ,არ შემიძლია ვიფიქრო რამე. შენ რომ იცოდე იჭვის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – წერილი მეგობრებისადმი
ო, როგორ მინდა, მეგობრებო, რომ თქვენთან ერთადმივიღო ჩვენთა წინაპართა ელვარე თასი,ბევრი რამ არის მათ გრძნობაში კეთილშობილი,მათი მხურვალე ოცნებებით, მსურს, ვიამაყო,მაგრამ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – წერილი სოფლიდან
მომინდა თქვენი სპეტაკი ბინა:აქ სოფელია, წვიმა, რუტინა. შემოდგომაა. წვიმამ მოლიატყეთა მსუბუქი მელანხოლია. ზაფხულის დღეთა ის ქაფი ჰქრება,არის ცეცხლის ხმა და…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – წერილიდან მისდამი
როს დამვარდება ხელით სადავე,გაჰქრება სული და სისადავე,როს იმ ყვავილებს ცრემლებს ვათოვებ,გთხოვ: სასიკვდილოდ ნუ მიმატოვებ. როს გამიმეტებს ჩემი დიდებადა საქართველოს გაბედითება,როს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – წვეთი წვეთებზე გადადის ..
ციკლიდან „ეპოქა“ წვეთი წვეთებზე გადადის,წვეთი წვეთებზე ირხევა,ერთ ადგილას სცემს მარადისდა ქვა შუაზე ირღვევა.ეს დაჟინების წყურვილთამარადისია განგება,როდესაც გული ძველისძველფიქრებით დაიჟანგება.სინათლეს უშვებს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – წვიმა და ოფლი ..
წვიმა და ოფლი.რა მხარეები გიცდის სიბერის –მე მესიზმრება ჩემი სამშობლო –სამშობლო შავი ლიუციფერის –სამშობლო ძველი.გზა – დაფენილი მსხვერპლით, ცხედრებით,და სისხლით…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – წიგნები – ზღვაა
წიგნიც ყოველთვის ზღვა არის გრძნობის,ვარდთა ვარდობის, იათ – იობის,იქ სიფერადე ერთი ბარათის,ჟღერს სიდიადეს კაცობრიობის. ვითარ დიდია მისი ამაგი –მარად იგონებს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – წიგნის შესახებ
რამდენი ქვეყნადწიგნი იცემაღირსი, რომ ეგდოსსანაგვის ბოლოდ.მე კი მეგონა,პატივისცემანიჭს და ღირსებასეკუთვნის მხოლოდ. ეს სასწაულივის არ სმენია:დასავლეთისასიყიდი პრესასდა იმის შემდეგ,როგორც გენია,მოევლინებიპოლდის, აგნესას.…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – წინად შენი სპეტაკი გზა ..
წინად შენი სპეტაკი გზადა ვარდები ფეხით სთელეს,მერე ვითომ შერცხვათ ცოტადა ჩანგს მისწვდნენ უგულწრფელესს. კარგი, კმარა, ვინ არ ხედავს –ეს სიმორცხვე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – წინანდალელი ნათელა ..
წინანდალელი ნათელაულამაზესი ქალია.ო, ჩემო ციცინათელა,ჩემო ციხე და გალია.მთელი საღამო შევჯერდი:რა არის ქალის სინაზე,მაგრამ უეცრად შევჩერდიმშვენიერ თინათინაზე.ბრწყინავდა საარაკო ცა, –მთვარე დაბრუნდა…
Read More »
