გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ხანდახან რისხვა ვინატრე ზეცის ..
ხანდახან რისხვა ვინატრე ზეცის, ხანდახან მსურდა ღმერთთან გოდება, ადამიანი ყოფილა მხეცი რომელიც თან მძულს, თან მეცოდება.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ხანდახან, როცა გაზაფხულები ..
ციკლიდან „ეპოქა“ ხანდახან, როცა გაზაფხულები უახლოვდება ჩემს აღდგენილ სულს, მინდა ვიმღერო, როს იდუმალი ძალა შუაზე სწყვეტს ამ სიხარულს. რა მოხდა?…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ხატის წინ
ისმოდა ჩქარი გრგვინვით „ოსანნა“, „ოსანნა“ - ხალხი იმეორებდა, და მტრედისფერი სიღრმე გუმბათის ვარსკვლავთა შორის სინათლეს ჰკრებდა.. ვხედავდი ქალწულს წმიდა ხატის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ხელები
საყვარელ ხელებს შეშლილივით დავეწაფები, ბროლის თითები, მზისგან სავსე ღვინით, მე დამათრობენ: გავეგები, გავენაბები! პოემას უვრცესს დაერქმევა ალვა დასურო. იქ შორეული…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ხვალემ იზრუნოს ხვალისა
ხვალემ იზრუნოს ხვალისა,ხვალემ იზრუნოს ხვალისა!ღვინომ აიღოს ღვინისა,წყალმა წაიღოს წყალისა! არც ვწუხვარ, არც მერიდებამიმავალ-მომავალისა;წყალმა წაიღოს დიდება,ხვალემ იზრუნოს ხვალისა! გულმა მიიღოს გულისა,ხვალემ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ხიდი რიალტო მთის მდინარეზე
მან გადალანდა წყალში საყურე,ლურჯი ზღვა იგრძნობს ტანს ზამბახეულსდა ეხლა სამი მოსამსახურეშეუმშრალებენ ნებიერ სხეულს. მეოთხე მხევალს მიმოაქვს ფრთხილადსურნელებებით სავსე ფეშხუმი,და ეხვევიან…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ხმამაღლა
ჩემს გულში არც წინად,არც ახლაარც შიში ყოფილა,არც დაღლა.აჟღერდით, ჩანგებო,ხელახლა:ხმამაღლა, ხმამაღლა,ხმამაღლა!ვინა სთქვა დროშებისძირს დახრა?სამშობლოს დუშმანებსვინც ახლავს,მათ წყევლა და წყვდიადსგადახლა.ხმამაღლა, ხმამაღლა,ხმამაღლა!დიდება რაინდებს,ვინც…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ხმამაღლა! ხმამაღლა! ხმამაღლა!
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ ხმამაღლა,ხმამაღლა,ხმამაღლა,ისმოდეს გმირული მოტივი.ეს ათი წელია! ეს გახლავთრევოლუცია, ისტორიის ლოკომოტივი.თუ საქართველო, ასეულ წლობითმბორგავიკავის, სახნისის ბაზისიდან წინ გაეშურარეკონსტრუქციის ფართო…
Read More » - სხვადასხვა
გალაკტიონ ტაბიძე – ხმები, ხალხში ყურმოკრული ..
ხმები, ხალხში ყურმოკრული,შემდეგ რაღაც ჯადოქრულიძლიერებით გიტაცებდა,ჯადოსნურად მოოქრული. ხან გატირებს, ხან გაცინებს,გხიბლავს, სევდა-დარდს გაცილებს,არასდროს არ მიგაკარებსიმ მიკრობებს და ბაცილებს. ვისც ეხვევა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ხმოვანი კინო
საღამო წყნარი. უღრუბლო სახეთ ახალი ღვინო. ოცდაათი წლის წინად რომ ვნახეთ პირველი კინო. ზღვა ხმაურობდა. ეს იყო ქვიშის ხმოვანი ჯადო.…
Read More »
