გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მდინარის პირს შუაღამით ისმის ჩურჩული ..
მდინარის პირს შუაღამით ისმის ჩურჩული.ჩრდილი მთვარე იღალება თვალდალურჯული. რა ვიცოდი – ისმის ქარში – ბედის მდურება,გადაბრუნდა უცებ ნავი… უბედურება! დავიღუპე,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მდუმარე სმენით ..
მდუმარე სმენითსდგანან ალმები,ვერ ვიტყვი ენით,ვის ვესალმები.ელვარე ბურშიზარებს აიტან.დრო მოდის შურში…ხმა არსაიდან.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – პოეზიამე ამ ყვავილებს
ო, ნუ იფიქრებ, რომ მოკვდა გული,რომ სულ დავმარხე ოცნება წრფელი, განადგურების ეკლიან გზაზეგულს ბევრი რამ აქვს ხელუხებელი. ველი, ვიბრძოლებ… მე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე არა ერთხელ მქონია ფრთები
მე არაერთხელ მქონია ფრთებითავბრუდამხვევი სიმაღლით მქროლი,ლურჯი ტრიალით ბრუნავდენ მთებიდა ირყეოდა ლაჟვარდი ბროლი. და არა ერთხელ მიგრძვნია მაშინ,რომ ის მიწები სხვა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე გამოვშორდი ავადმყოფ მხარეს
მე გამოვშორდიავადმყოფ მხარეს,იქ უსიცოცხლოფოთლების ფენას,კონცლაგერებისდღეებს მწუხარეს,მიხაკისფერიდღეების დენას. იქ ხალხი მარხავსპირველ სიყვარულს,პირველ ვარდებითწვიმით და მეხით.ციხიდან ცდილობსგამოსვლას ფარულსდა საზღვარგარედგაქცევას ფეხით. შენ მოდიოდი.სიცოცხლე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე გულ-აღმა დავემხვე ..
მე გულ-აღმა დავემხვე ამწვანებულ მდელოზე,ტოტ-გაშლილმა ტირიფმა ჩრდილი გადამაფარა,ფრინველთ გუნდი მღეროდა მწვანე სამფლობელოზე,არ სცხრებოდა ჭრიჭინა, არც კალია პატარა.ტოტთა შუა ელვარე ცისა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე და ზამბახი
ბნელ ღამის დროს წყნარი ძილი რომ ეწვევა თეთრ ზამბახებს,მათ ნარნარი მთის ნიავი უალერსებს, აცახცახებს. დასჩურჩულებს: სიზმრად ვნახე თქვენი სახე მომხიბლავი,და…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე და ღამე
ახლა, როცა ამ სტრიქონს ვწერ, შუაღამე იწვის, დნება,სიო, სარკმლით მონაქროლი, ველთა ზღაპარს მეუბნებამთვარით ნაფენს არე-მარე ვერ იცილებს ვერცხლის საბანს.სიო არხევს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე დავიბადე განთიადისას
მე დავიბადე განთიადისას,როცა მთის წვერზე დილა მაისისთვალებს ახელდა… და ნაზი იყოელვა-ელფერი მტრედისფერ სივრცის…შემოდგომაზე, მახსოვს, ვიბრძოდი,ცხარედ ვიბრძოდი ყმაწვილურ ჟინით,მაგრამ დაცინვით მომიკლეს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე ერთადერთი მქონდა წუხილი
მინდოდა წყაროს წყალი გემოთიდა მშობლიურით სუნთქვა სიოთი,მე მივდიოდი და ვეცემოდი,ისევ ვდგებოდი და მივდიოდი.როცა თოფების ატყდა ქუხილიდა ზარბაზნების გრგვინვა და ჭექა,მე…
Read More »
