გალაკტიონ ტაბიძე
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ედგარი მესამედ
ჩვენ მივდიოდით ტაძრისკენ ორი.იყო საღამო. ლოცვები. ზარი.და ჩვენს საოცარ გზაზე, ლენორა,რტოებს ტირილით ამტვრევდა ქარი. ენატრებოდა ფრთებს სითამამეუზრუნველობის, შენი სიშორის!მაგრამ უეცრად…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ევროპა, როგორ არ იცი ..
ციკლიდან „პაციფიზმი“ ევროპა, როგორ არ იცი,მიდის ეს მწარე ზამთარი –ღამის რაინდი – ჭოტია,მგელს ღამე უყვარს ავდარი.მივაგნებთ იმათ ბუნაგებს,ზაფხული ხალებს დააგებს,იცოდე:…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ევროპავ, გახსოვს?
ციკლიდან „პაციფიზმი“ ევროპავ, გახსოვს,რომ გარიგებდენ:შენ მწუხარებას არ მისცე თავი.გზაში შეგხვდებამერანი ორი –ერთი თეთრი და მეორე შავი.თუ მოახერხეთეთრზე შეჯდომა,არ შეგეშინდეს მისი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ევროპაში
ვინ იცის, აწიასეთ ნავარდითდღე ისე მირჩეს –დაიხრჩვეს კაციშემხუთველ დარდით…მართლა დაიხრჩვეს!ევროპის ჯიბესმისწვდა რა ომი,ჰკითხეს ამ დროისბნელ სიღარიბეს:ვინაა მწვდომიახლა ოქროის?რაც დედამიწისსისხლი იღვრება,აწ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ევროპაში რომ მუშა ..
ციკლიდან „პაციფიზმი“ ევროპაშირომ მუშა და ვაჭარიმიდიოდნენშეთანხმებული ქუჩით?ერთი გმირიდა მეორე ლაჩარი,ერთი დახლითდა მეორე ჩაქუჩით?მუდამ არისერთის დღესასწაული,სიხარულისსადაც არის პკურება,მეორესთვისშვება და სამკაულიარის მხოლოდსხვების…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ევროპის დიპლომატი
რა მშვენიერიძაფებით ქარგავს!ჩქეფს, მიდი-მოდის,ხავსს არ იკიდებს.ღამით საბანშიეშმაკ თავს ჩარგავსდა ჩუმად, ჩუმად,ჩუმად ხითხითებს:ხა, ხა, ხა! – წრფელივგონივარ ყველას…არ მეცინებადა ვიცინი კი,გამოცდილს,…
Read More » - სიმღერის ტექსტები
გალაკტიონ ტაბიძე – ევროპის უფერული დღე
დღე ეუბნება ფერადი გემისსილუეტს ზღვაზე:განა მე მსურდა ცხოვრების ჩემისმოწყობა ასე? ოკეანეთა ხარ მძლავრი გემი,ხარ ბედნიერი,მძაფრი ქარიშხლის ტალღების ცემითხარ შენ ძლიერი.…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ეზო
გარეცხილი წინდა,როგორც სული წმინდა,მოეკიდა ბაწარს. დაიცალა სახლი,მხოლოდ ერთი ძაღლიმღერის ასარ-ბასარს. სიმღერა ამ ძაღლისაკრთობს დიასახლისს:რა უნდა ამ ვერანს! ცაზე მიდის მთვარე,…………….ვირი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ეიფელის კოშკზე
არის მთასავით კოლოსალურიმარსის მინდორზე მდგარი შენობა,მე ავდიოდი, ვით მოხარულისვეტებზე ადის შუქთაფენობა. ოთხკუთხიანი ეს პირამიდა,პარიზზე ასე განით მჭვრეტელი,ეხლაც იგონებს, როგორ ავიდაამ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ელეგია
წვიმის წვეთები დასცურავენფანჯრის მინებზე,ქარი ვედრებით კარებთან დგას:“გამიღეთ კარი!”რა ადრე გაჰქრა გაზაფხულისმზიანი ჩრდილი,რა ადრე გაჰქრა ჩემი ყრმობა,ჩემი სიზმარი!დროო წყეულო, სად წარიღეჩემი…
Read More »
