არდაშელ თაქთირიძე
- ნოველა
არდაშელ თაქთირიძე – ნაცარ ქექია
იყო, და არა იყო რა, იყო ერთი კაცი. ნაცარა ერქვა იმ კაცს და ქექია იყო გვარად. ნაცარა იმიტომ დაარქვეს, რომ…
Read More » - მოთხრობა
არდაშელ თაქთირიძე – პანასონიკი
თეთრ კაბაში გამოწყობილს, კლასელები დაბადების დღეს მიულოცავენ, ირგვლივ შემოეხვევიან, ყვავილებს მიართმევენ. როგორ უყვარს ყვავილები… არ მივიდნენ… ის კი, ფანჯარასთან იჯდა…
Read More » - მოთხრობა
არდაშელ თაქთირიძე – გარდასახვა
– ბატონო გურამ, ბატონო გურამ, დილა მშვიდობისა, მე ჯუბა ვარ, თქვენი მეზობელი, lll სადარბაზოში რომ ვცხოვრობო! – ყოველ დილით, ავტოსადგომთან…
Read More » - მოთხრობა
არდაშელ თაქთირიძე – ჭორი
– რა დაემართა ორი შვილის დედას, მშვენიერი ქმარი ჰყავდა, სხვას რომ აეკიდაო?!– შენ რა იციო?!– როგორ, არ გაგიგია, მთელი უბანი…
Read More » - მოთხრობა
არდაშელ თაქთირიძე – მარიტა
ცირკის ჩამოსასვლელის მეორე მხარეს, შიშველი პრომეთეს ძეგლი რომ იდგა და მერე ბორჯომის პარკში გადაიტანეს, ხიდის თავში, სკამზე, მოკლე, წითელ კაბაში…
Read More » - მოთხრობა
არდაშელ თაქთირიძე – ერთგულება გულისა
გვიან ღამით, სახლში მისულს, მკერდზე თავს მიადებს. თამ-თა, თამ-თა, თამ-თა – რითმულად ძგერს თორნიკეს გული. ის კი, ცოლს ხელებს შემოხვევს…
Read More » - ნოველა
არდაშელ თაქთირიძე – ბირჟა
თბილისის ქუჩებში, სადარბაზოს წინ გაწოლილი, თლილი ქვის საფეხური, ბირჟების აუცილებელ ატრიბუტს და დასაყრდენს წარმოადგენდა.ჩემს ქუჩაზე, ოთხი ბირჟა იყო: – უსაქმურების…
Read More » - მოთხრობა
არდაშელ თაქთირიძე – არჩევანი
საღამოს, სამსახურიდან გამოსული, სახლამდე, სანაპიროს გაუყვა.***უკვე ათი წელია, ასე დადის – მას შემდეგ, რაც ერთხელ, სიონის ტაძარში შეიარა. გაუბედავად შედგა…
Read More » - ნოველა
არდაშელ თაქთირიძე – მხატვარი
წვრილ და გრძელ ფეხებზე შემდგარი, გამხდარი, კითხვის ნიშანივით ბეჭებში მოხრილი, წინ წაწეულ კისერზე მიდგმული პატარა თავით, სწორი, ჭაღარა თმით, გაუპარსავი…
Read More » - მოთხრობა
არდაშელ თაქთირიძე – ძაღლი
შეკეცილ წინა თათებზე თავი აქვს ჩამოდებული, თითქოს სძინავსო… მისი საყვარელი თამაშია – თავს მოიმძინარებს, რომ მიუახლოვდები, შეგახტება და ხელებს აგილოკავს.***ივნისის…
Read More »
