წელი: 2024
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მატარებლიდან
შორით გამოჩნდა ფოსტა,იჭერს წერილებს მაღლითგაჩერებული ხბოსთანბიჭი პატარა ძაღლით. გვიან ყვავილთა რიგითბაღი თანდათან ცხრება,აქეთ – სადგური. იქით –მშვიდ სოფლელების კრება. მოდის…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მაღალ მთაზედა ავაგე სასახლე ახალ-ახალი
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ მაღალ მთაზედა ავაგესასახლე ახალ-ახალი,ლითონზე უფრო მაგარი,პირამიდებზე მაღალი. ხალხისთვის სამარადისოღიაა მისი კარები:მე მის უსაზღვრო სიყვარულსდა ნდობას დავემყარები. მასში…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მაღალ მთიდან ნიავი ჰქრის ..
მაღალ მთიდან ნიავი ჰქრის,გიფრიალებს მხრებზე შალი,შენი ხილვა სინანულს მგვრის:ო, ვერ სწყდება შენს მხრებს თვალი. მთის ნიავი სხივს აქანებს.თითქო ეხლა ყელ-მაღალი,მაღალ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მდინარის პირს შუაღამით ისმის ჩურჩული ..
მდინარის პირს შუაღამით ისმის ჩურჩული.ჩრდილი მთვარე იღალება თვალდალურჯული. რა ვიცოდი – ისმის ქარში – ბედის მდურება,გადაბრუნდა უცებ ნავი… უბედურება! დავიღუპე,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მდუმარე სმენით ..
მდუმარე სმენითსდგანან ალმები,ვერ ვიტყვი ენით,ვის ვესალმები.ელვარე ბურშიზარებს აიტან.დრო მოდის შურში…ხმა არსაიდან.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – პოეზიამე ამ ყვავილებს
ო, ნუ იფიქრებ, რომ მოკვდა გული,რომ სულ დავმარხე ოცნება წრფელი, განადგურების ეკლიან გზაზეგულს ბევრი რამ აქვს ხელუხებელი. ველი, ვიბრძოლებ… მე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე არა ერთხელ მქონია ფრთები
მე არაერთხელ მქონია ფრთებითავბრუდამხვევი სიმაღლით მქროლი,ლურჯი ტრიალით ბრუნავდენ მთებიდა ირყეოდა ლაჟვარდი ბროლი. და არა ერთხელ მიგრძვნია მაშინ,რომ ის მიწები სხვა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე გამოვშორდი ავადმყოფ მხარეს
მე გამოვშორდიავადმყოფ მხარეს,იქ უსიცოცხლოფოთლების ფენას,კონცლაგერებისდღეებს მწუხარეს,მიხაკისფერიდღეების დენას. იქ ხალხი მარხავსპირველ სიყვარულს,პირველ ვარდებითწვიმით და მეხით.ციხიდან ცდილობსგამოსვლას ფარულსდა საზღვარგარედგაქცევას ფეხით. შენ მოდიოდი.სიცოცხლე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე გულ-აღმა დავემხვე ..
მე გულ-აღმა დავემხვე ამწვანებულ მდელოზე,ტოტ-გაშლილმა ტირიფმა ჩრდილი გადამაფარა,ფრინველთ გუნდი მღეროდა მწვანე სამფლობელოზე,არ სცხრებოდა ჭრიჭინა, არც კალია პატარა.ტოტთა შუა ელვარე ცისა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – მე და ზამბახი
ბნელ ღამის დროს წყნარი ძილი რომ ეწვევა თეთრ ზამბახებს,მათ ნარნარი მთის ნიავი უალერსებს, აცახცახებს. დასჩურჩულებს: სიზმრად ვნახე თქვენი სახე მომხიბლავი,და…
Read More »
