წელი: 2024
- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარსკვლავთა ფიფქით გულია სავსე ..
ვარსკვლავთა ფიფქით გულია სავსე,ელვარებს მთვარე,შავი ზღვის ზვირთთა სცურავხარ ნავზე,შენ, შუქთა მხარე.კიპარისები, დაფნები, პალმამოსჩანან შორით,და ნავთსადგური ცისფერმა ალმადაფარა ტბორით.როგორც ეს გული,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარსკვლავთმრიცხველს რომ შეესწავლა
ვარსკვლავთმრიცხველს რომ შეესწავლა მნათობთ კრებულიისე, როგორც მე შევისწავლე ამ ქვეყნის გული,წაიკითხავდა იგი მაშინ მთრთოლვარე ცაში,რა ვარსკვლავები ეჯიბრება ზაჰესის ტბაში.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარსკვლავი
თქვენ გხიბლავსთ ზეცა, შავის ღრუბლებითსახე-დახშული და დაფარული?როგორ შვენია, როცა ოდნავ სჩანსმასზე ვარსკვლავი სხივ-დაცარული –როდესაც ერთხელ კიდევ შეხედავსცას, ღრუბელთ ისრით შეფერადებულსდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარსკვლავიანი კამარა ბრწყინავს!
ვარსკვლავი იწვის, ვარსკვლავი ბრწყინავს,ვარსკვლავიანი კამარა ელავს,მოდის, მოცურავს შუაღამის ბინდი,და ჩრდილი ჩრდილზე მიდის, მიღელავს…რძისფერ სინათლით გარშემოხვეულს,ბავშვური ძილით ქვეყანას სძინავს…ვარსკვლავიანი კამარა ელავს,ვარსკვლავიანი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვდგევართ რატაციონის მანქანასთან ..
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ ვდგევართ რატაციონის მანქანასთანელვის სისწრაფითბეჭდავს, ქაღალდს სჭრისჰკეცავს და ითვლის,სთვლისასობით და ათასობით.წიგნი იჭრებადა სალამს გითვლისახალთ-ახალიფიანდაზობით.როგორ ედრებაფოლადის ალქაჯს.ეს მოძრაობასულით ეხებაარა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვეზუვი
მხოლოდ მთა იგი… იდგა მთა იგი,დემონის ხელით მძლავრად ნახატი.იწვა კლდე კლდეზე, იდვა ქვა ქვაზედა იყო მხოლოდ ქვათა ღაღადი. ქვას გული…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ველთა შორის გამოისმა ..
ველთა შორის გამოისმა ხმაურობა მშვიდი, წყნარიდა ყვავილებს ზედ აკვდება მონავარდე, ცელქი ქარი. ო, რა ტკბილად ეძინება ღამეს მდუმარს და ფერმიხდილს,მარტონი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვერ გაიგონეს..
ვერ გაიგონეს თქვენი მხნე ნანა,ვერ შეიფერეს მზე კონებისადა მოგესიზმრათ ისევ ქვეყანა,ქვეყანა ბნელი დემონებისა.მოკვდებით, ბნელი იქნება თოვა,რომ თქვენი გრძნობა ვერ შეიფერესდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვერ გიხსნის გენიალობა ..
ვერ გიხსნის გენიალობა,ვერც ნერვიული თითები.შენ, როგორც დროის მწყრალობა,ბრძოლას ნუ მოერიდები.ძლიერი, უანკარესირომ გქონდა მგრძნობიერება,მხოლოდ ამიტომ პარნასიარავის მოეფერება.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვერაფერით დამძალავდა ბედი ..
ციკლიდან „ეპოქა“ ვერაფერით დამძალავდა ბედიაუწერელ სიღარიბის მეტი,ვერაფერმა ვერ დაუშვა ფარდააუწერელ სიღარიბის გარდა.აქ დაიმსხვრა, როგორც ზღვაში გემი –სევდიანი სიჭაბუკე ჩემი,მაგრამ გული…
Read More »
