პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – არ ღირს იმ ერთ ცრემლად
მთელი ღრიანცელი ყველა პოეტების,დაუსრულებელი როცა კამათია –არ ღირს იმ ერთ ცრემლად, თვალს რომ მოედებისდა ღრმა მოგონებამ მე რომ დამათია,მაგრამ დაცემული…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – არა აქვთ ზღვა
და არის ქვეყნები სხვა,რომელთაც არა აქვთ ზღვა,ანუ არც მდინარე. აქ კი ცად ასულა ფრთა,უშორეს ტალღების მთათეთრი და მყინვარე. ზღვა ჩვენი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – არა ზეცა, არა ლანდი, არა ფერია ..
არა ზეცა, არა ლანდი, არა ფერია,შენ მიყვარდი, მაგრამ კარგი – არაფერია. ძველისძველი მეგობარი, ღამის მთეველიისევ მოვა დანაკარგი… არაფერია. გაიშლება მწუხარება…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – არასდროს ბედი არ ყოფილა ისე ცბიერი
არასდროს ბედი არ ყოფილა ისე ცბიერი,როს ეშაფოტზე ადიოდა რობესპიერი.და მიდიოდა კლდე და ტალღა, მძაფრი და გიჟი,როცა მსოფლიო ნაღარა-დაფს სცემდა პარიჟი.როცა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – არასდროს ისე არ მენატრება თავისუფლება
არასდროს ისე არ მენატრებათავისუფლება, ვით გაზაფხულზე,როცა ბუნება ახმაურდებადედამიწისა გაყინულ გულზე,როცა მიდამო ვარდ-ყვავილებითლურჯ ხავერდივით მოიქარგება,როცა ბულბულის ხმები რაკრაკითბუჩქნარს ედება და იკარგება…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – არგონავტები ახალი დროის
ახალი დროის არგონავტებიმიეშურებით კოლხიდის მხარეს,ოქროვ, შენ მაინც არ ათავდებითუ სხვა გრძნობები მიაქვს სამარეს. ვით ძველი დროის არგონავტები,ვით ძველი დროის არგონავტები,მიეშურებით…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – არგონავტები ახალი დროის (იქ, სადაც მთანი ..)
ციკლიდან „ეპოქა“ იქ, სადაც მთანი დარაჯად დგანან,ბიბინი გააქვს ზურმუხტის ჭალებს,სადაც არწივი მწვერვალებიდანდიად ბუნებას ხარბად თვალს ავლებს,სადაც ფაზისი მოქუხს და გრგვინავს,ხან…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გარდაცვალება
ირგვლივ, გარშემო სევდიანი ისმის ქვითინი…პიტალო მთებმა გლოვის ნიშნად შეიმკეს თავი;ო, რა დროს მოწყდა და გარინდდა გრძნობათა ჟინი,შავი ძაძებით შეიმოსა ჩვენი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გართმევთ პოეტობას? ..
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ გართმევთ პოეტობას?გირჩევთ: მენანებით –მიეთ-მოეთობასთავი დაანებეთ!პოეტი არის მებრძოლი,ახალი ქვეყნის მჭედელი,წინა სდგას ცხარე ბრძოლებში,როგორც ქვითკირის კედელი!რატომ შენ არა გჯერარომ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – თვალუწვდენელი, დაუსაბამო
თვალუწვდენელი, შორი, ვრცელი, დაუსაბამო,ჩუმი, მყუდრო და სევდიანი იყო საღამო.თოვლზე დაცემულ სისხლის მსგავსად მზის მღვრიე რგოლი,ღრუბელთა შორის ინთქებოდა სხივანათრთოლი.ლურჯი ბურუსით იხვეოდა…
Read More »
