პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – მზის ამოსვლა
მთით ამოდის მნათობილალით. მარგალიტებით.ათასფერად ნადნობიდა შემკული დიდებით.ლაღი, სახე-სანდობი,მთაზე სხივ-დანანდობიამოგორდა მნათობიმზიურ გულდამშვიდებით.ამოვიდა მნათობიმზე დიადზე დიადი,იყო ტბათ გადამტოპიელვარება ფრიადი.ქვევით ჰქუხდა შავი ზღვა,ჰქროდენ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მზის კაშკაში
მზის კაშკაშიკვდება მთაში.საღამოა. ცისა ტატნობსაელვარებს, ცეცხლად ადნობსმზის კაშკაში.ტყეს, შემოსილს მზისა სხივით,სიო არხევს თივთიკივითდა ნიავთა ჰანგი წრფელიისმის, ისმის უდარდელი:„მზის სხივივით, მზის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მზის კაშკაში (ეპოქა)
ციკლიდან „ეპოქა“ ალთ კაშკაში.ქარხანაში შუადღეა.შრომის სხივითაელვარებს, რკინად ადნობს,ქურას ანთებს სიმღერაში.შრომის ცეცხლით, შრომის ალით,სავსე ცეცხლის მომავალითმზის კაშკაშიდაგრიალებს ქარხანაში.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მზის სადღეგრძელოს ..
მზის სადღეგრძელოს მარადი ჭიქითვსვამ, მიხარია ცეცხლის კლდემანი,სამშობლოს იქით, სიმშვიდის იქითისევ მეძახის ჩემი დემონი.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მზის სადღეგრძელოს მარადი ..
მზის სადღეგრძელოს მარადი ჭიქითვსვამ, მიხარია ცეცხლის კდემანი,სამშობლოს იქით, სიმშვიდის იქითისევ მეძახის ჩემი დემონი.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მზის ჩასვლა
მზის ჩასვლა იყო – ვით ანარეკლიძველი დიდების,ღრუბელთა შორის დაიმსხვრა ძეგლიპირამიდების.მე მივდიოდი ნანგრევზე ობლად,ობლად შენს გამო, –მწუხარედ ქროდა ციურთა სოფლადჩვენი საღამო.ქარმა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მთა
ის, მოწყვეტილი ყოველგვარ საგანს,გაიყურება შორს დაჟინებით,სადაც მხარეა გაუგებარი,სავსე წუხილით და დაშინებით.და აი, ჩნდება ჰაერში რაშიდა იფარება გველის სლიანიდა ედევნება მირაჟს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მთაწმინდის მთვარე
ჯერ არასდროს არ შობილა მთვარე ასე წყნარი!მდუმარებით შემოსილი შეღამების ქნარიქროლვით იწვევს ცისფერ ლანდებს და ხეებში აქსოვს…ასე ჩუმი, ასე ნაზი ჯერ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მთებს გახედე!
მთებს გახედე, რატი!გაზაფხული მიწას,როგორც ანდამატი,სივრცისაკენ იწვევს! აი, მთაზე დნებალანდი ნისლის ტოტის,კვლავ იღვიძებს ნება:გაზაფხული მოდის! აბიბინდი, მდელოვ,ახმაურდი, კორდო!დედამიწა მთელიყვავილებმა მორთო. მოჰქრის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მთელი დღე ვგრძნობდი
მთელი დღე ვგრძნობდი, რაც უნდ ათოვოთდა ქუჩა ავდრით გადაიხაროს,დღეს უსათუოდ, ო, უსათუოდ,მე სასახლეში ვნახავ სიხარულს. საიდან, როგორ? მე არ მეგონა,უეცრად…
Read More »
