პოეზია

  • გალაკტიონ ტაბიძე – კავშირი გულთა შორის

    გალაკტიონ ტაბიძე – კავშირი გულთა შორის

    დიდო არმია! არის შენი მედგარი მხარიჩვენი სამშობლო მხარის მარჯვე ხმალი და ფარი.მებრძოლმა ჩვენი ველის, ჩვენი მთისა და გორის,ჩვენ რუსთაველმა გვითხრა:…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – კაკლის ხე მთაწმინდაზე

    გალაკტიონ ტაბიძე – კაკლის ხე მთაწმინდაზე

    თითქო დაეშვა შავი ფარდები,ღამის წყვდიადში ისე მწარდები.ცივია გული? არ შეუყვარდი?არაფერია, შეუყვარდები. თითქო რაიმეს ნიშნავს, რომ ბნელიღამით იმავე მეგობარს ელი,არაფერია, არაფერია…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – კალამთან – გუთნის კვალია ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – კალამთან – გუთნის კვალია ..

    კალამთან – გუთნის კვალია,ხმალი და ფარ-მუზარადი;ბევრი რამ წარმავალია –ხელოვნებაა – მარადი. იმ კალამს, გუთანსა და ხმალსზღვის საჭე მოემატება,რომ ვარსკვლავისას ჩვენის…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – კანტატა

    გალაკტიონ ტაბიძე – კანტატა

    ოჰ, ნუ შეწყვეტ, ტურფავ, შენსასნაღვლიან ხმებს – გულის მომკვლელს,ეგებ შეძრას ფიქრთა სიღრმედა ცრემლები გადმომჩქეფდეს. შენგნით იმედს შევუპყრივარ…განცდა მომდევს გაბასრული,ჩემს სიყვარულს,…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – კარს გაუღებენ მას წინაპრები ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – კარს გაუღებენ მას წინაპრები ..

    კარს გაუღებენ მას წინაპრები:გიცდიდით. ვიცით.ხომ მიატოვე ის ნაპირებიჩვენი სიმტკიცით?მიეგებება არაგვის პირიდა ხმა ძლიერი:შენ უსათუოდ, კაცი ხარ გმირიდა ნიჭიერი.ჩვენ თვითონ ვიცით…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – კაფეში

    გალაკტიონ ტაბიძე – კაფეში

    იმ დღეს კაფეში ვნახემღვრიე თვალები ნაცრისდა გულმოსული სახემეტად უძლური კაცის. ჰგავდა საოცარ რითმებსპალმა, ვარდები რგული,რასაც ძლივსძლივად ითმენსგაცივებული გული. წუხდა ცრემლები…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – კაცი სათვალეებით

    გალაკტიონ ტაბიძე – კაცი სათვალეებით

    ციკლიდან „პაციფიზმი“ სათვალეებში მყოფი თვალებიძლევამოსილთა იმედით სრული –მიდის ქუჩაზე, თუმც მოკრძალებით,პაციფისტურადუღელავს გული.იგი ქადაგებს მართლმსაჯულებას,კანონს,კომპრომისს დამოწყალებას:„სულ გადაუდგენ სამართალს და რჯულს,ვერ გრძნობენ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – კაცი, რომელმაც გაბედა

    გალაკტიონ ტაბიძე – კაცი, რომელმაც გაბედა

    რაღაც გრძნეულად და უცაბედად –ამ წიგნში არის და მიხარიაკაცი, რომელმაც ასე გაბედადა ის, რაზედაც ჩუმად არიან.ამ წიგნს არა აქვს არც…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – კახეთის მთვარე

    გალაკტიონ ტაბიძე – კახეთის მთვარე

    ცა ვარსკვლავების ჭიქითგადაფარული არის,აი, ტყეების იქითმოჩანს ბუნაგი მთვარის. ჩვენ მივდიოდით მთაში,ვერხვი ღელავდა კოხტა.სულ დაგავიწყდა მაშინ,რაც წინაღამით მოხდა. გრძნობა, პირველი თემა…გრძნობა…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – კედელს, შექმნილს რაიმეთი ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – კედელს, შექმნილს რაიმეთი ..

    კედელს, შექმნილს რაიმეთი,ბრმად გათიშულ ერთა შორის,გააშუქებს ღრმა იმედისიყვარულის და ამბორის. შენ სიზმარი გეგონება,რომ იქნება არა ნგრევა, –ყველა, ყველა ეროვნებაერთ ოჯახად…

    Read More »
Back to top button