პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – ლარიქს სიბირიკა
(ლარიხ სიბირიცა – ციმბირის ნაძვი) ფიქრს დღე და მოსწრება რად გადავალიე?ლენა, ენისეი, ზაბაიკალიე…აწ ჩემი ოცნება და ჩემი ლირიკაობოლი ნაძვია –…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ლაშქარი რომ შეიჭურვა ..
ლაშქარი რომ შეიჭურვასაზარელი ხმით.ლომი ლომთა. მძაფრი ურვაშავი რაშის ფრთით.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ლაშქრული
არა – სუსტი და ლაჩარი,არა – მორჩილი მონები,არა – ბრძოლაში უძლურნი –არამედ შიშ-შთამგონები,მტერთან საომრად მიდიან,მიდიან ლეგიონები! სტალინის დროშით დიადით,მძლავრნი მკლავით…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ლეგენდარული შენი დიდება ..
ლეგენდარული შენი დიდებამე მაჯადოებს გადამეტებით,მაგრამ მე იგი არ მეზიდებახელაღებით და თავგამეტებით. რაა დიდება? ეს იგივეა,რაც აღელვებულ ზღვების ხმაური,მისი ნამდვილი გული…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ლეგიონები
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ დამკვრელებსვაშა! სალამი!ქართველი თუ ალჟირელი, –მტრისათვის მწარე წალამი,გუგუნებს კომკავშირელი. არა მორჩილი მონები,არამედ შიშ-შთამგონები,ამფეთქებლები მოდიან,მოდიან ლეგიონები!დამკვრელებს,როგორც წესია,ძმად არ წამთ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ლენინგრადს
აი აქ, ამ ქალაქისთვისგაიმართა დიდი ბრძოლა,დიდებული ქალაქია,მთელი ერთი ქვეყნის ტოლა. ხუროთმოძღვართ იგი წყალთასარკეებზე აუგიათ,ხიდეები გადუჭიმავთდა გრანიტი დაუგიათ. იცქირება იგი სახლთამშვენიერი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ლენინგრადში
ეს რამდენიმე დღეადა რამდენიმე ღამე,რაც გაოცებულ თვალებსარ ეკარება რული,ნევა – შუქების ტყეა,სფინქსი – ცოცხალი რამე,თეთრთა ღამეთა რკალებსდღე ედარება სრული. ყოველ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ლენინის ორდენის მიღების დღე. 1936 წ.
ნახტომი ვის ჩვევია ვეფხვისთანა,გამოხედვა ვის აქვს არწივისთანა,მნათი ცაზე არ იქნება მზისთანა,მგოსანი კი გალაკტიონისთანა. შვენის ყაზბეგს მოგიზგიზე ცისკარი,შვენის არაგვს ძველი არაგვისკარი,შვენის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ლერწამო! ვერ მოგჭერ ..
ლერწამო! ვერ მოგჭეროცნებაო ჩობნის,ეს ფოთოლი ზოგჯერადამიანს ჯობნის;სად არ ვიყავ: სიბრძნესთაყვანს აღარ სცემენ,ფოთლებმა კი მიგრძნეს,შრიალს მაგებებენ.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ლექსი, დაწერილი უამინდობაში
რა ამაოდ ძლევას ფიქრობსრღვევა ელვის სარკეთა.ვერ დამძალავს, ვერ შემიპყრობსშიში, სასოწარკვეთა. რა ამაოდ გზას იახლებს,რომ წაშალოს საზღვარი.ვერაფერსაც ვერ დამაკლებსღვართქაფი, ნიაღვარი. ამაოდ…
Read More »
