პოეზია

  • გალაკტიონ ტაბიძე – როგორც კი დილა გათენდება

    გალაკტიონ ტაბიძე – როგორც კი დილა გათენდება

    როგორც კი დილა გათენდება ცისკრის ბურებით,მთელი დღე ყველა ხევებში ისმის,რომ თქვენ მინდვრებში მიეშურებით –რომ უმანკოა თქვენი კისკისი.მწარე სიცხისგან დაგიფარავთ ქუდი…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – როგორც მენავემ ძველი სანავე ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – როგორც მენავემ ძველი სანავე ..

    როგორც მენავემ ძველი სანავე,ვით გულმა გული და მკლავმა მკლავი,ისე პირველი ნახვისთანავევიცანი ჩვენი მდინარის ნავი. ჩემი ყრმობის ხნის, დიდი ხნის წინედამ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ორი სამყარო

    გალაკტიონ ტაბიძე – ორი სამყარო

    ეს არის – სივრცე,ბევრ-ათეულიხვეული, ერთიგზით მონადენი,მილიარდ ციფრზევერ დატეულირამდენი ტყვია,შებმა რამდენი. ეს არის – ისევაღდგენა მთელიბელორუსიისდა უკრაინის,მოსკოვს სალუტთახმა დღევანდელიდა ჟრუანტელიბნელი ბერლინის.…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ორი ქვეყანა ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – ორი ქვეყანა ..

    ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ ორი ქვეყანაერთმანეთს რომ დაეჯახება,გააფთრებული რაზმის რაზმთანროს ომებიაცეცხლის ღრუბლებითროს აანთებსცას აჯანყება,მეც ამნაირ დროსო, რამდენჯერმომნდომებია –გაბრძმედდეს ცეცხლში,რაც კი ძველი,…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ორკესტრის ხმაში ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – ორკესტრის ხმაში ..

    ორკესტრის ხმაში – ტყის ნაპირია,წყაროვ და ველო: ქალი და ვაჟი.ოცნების რაში ვის რად სჭირია,ვის რად სჭირია ეხლა მირაჟი? თვალებით ნათლით…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ორხიდეები

    გალაკტიონ ტაბიძე – ორხიდეები

    აველ დაღლილი მარმარილოს თლილ კიბეებითდარბაზში, სადაც ვისვენებდი ჯერ ისევ დილით;ორხიდეების მწყობრად იდგა მუქი შლეიფიგანაზებული ჩემი ფერმკრთალ სულის სიკვდილით. ხავერდის კუბო,…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ოფორტი – ცარსკოე სელო

    გალაკტიონ ტაბიძე – ოფორტი – ცარსკოე სელო

    ელვარე თოვლში მიჰქრის მარხილი,რომ მოიხვიოს თეთრი ავდარი,ამ სივრცეებში მყავს დამარხულიზამთარი ცივი და ნაზავთარი. მისი ელამ მზის თვალის ხილებაეშორეება ჰაერს არეულს,მხოლოდ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – რაც ამ დიდებულ სასახლეებს ჰფენია ოქრო,

    გალაკტიონ ტაბიძე – რაც ამ დიდებულ სასახლეებს ჰფენია ოქრო,

    ნუ გეგონება ის უმანკო და უჯადოქრო. იყო დროება, მყუდროება და მოგროვება,ყველა საგანის ამნაირად მოოქროვება. მშვენიერ ეტლთა, ქანდაკებათ, შადრევნათ თოვა,დრომ შეაყენა,…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ოქროს ტყავები

    გალაკტიონ ტაბიძე – ოქროს ტყავები

    ციკლიდან „ეპოქა“ მოვარაყებულ შუქით მზავთავი,ოქროს სხივებით და მინანქარითჩვენი ყანების ოქროს თავთავიაღელვებული ამ ზენაქარით.დასავლეთიდან აღმოსავლეთითგადაშლილია ოქროს ტყავები,სად დაუხოცავთ ამდენი ვეფხვი,სად აქვთ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ოქტავები

    გალაკტიონ ტაბიძე – ოქტავები

    არის არტისტის გულში კრიზისიან განახლების, ანუ დაცემის,როს ორმოცდაათს გადასცდა მისიწლები ზიზღისა და აღტაცების.დიდი ხანია გახდა პარიზითავშესაფარი დაღლილ კაცების,მათი, ვისთვისაც რეკავს…

    Read More »
Back to top button