პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – ეხლა ის დრო არი ..
ეხლა ის დრო არი,როცა მედგარ მხატვრებსკვლავ უღვიძებს ქნარიგულში ჩაკლულ ნატვრებს. ეხლა ის დრო არი,როცა, თუმცა ძლივას,ბურუსში და ქარშიხედავ პერსპექტივას.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ეხლა კი მშვიდობით! ნახვამდის! ..
ეხლა კი მშვიდობით! ნახვამდის!ნახვამდის, ლექსებო კამარა!ჩემს გზაზე რაც უნდა დაღამდეს,ვარ თქვენზე ოცნების ამარა.მგზავრობა გქონოდესთ კეთილიდა მინდა გისურვოთ მხოლოდ ეს,რომ როგორც…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ეხლა ღამეა ..
ეხლა ღამეა.. და მეც არ ვიცი,რა საჭიროა წერილის წერა,სულ შემთხვევით გწერ.. მომწყინდა რაღაც..ვერ მოვისვენე, ვერა და ვერა.ფანჯრიდან ვიღებ თეთრი თოვლის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ეხლა, ძვირფასო მოგონებავ ..
ეხლა, ძვირფასო მოგონებავ,გიამბო მინდა,გაგიზიარო ყოველივემინდა, გულახდით.ჩვენში როგორ რთავს გაზაფხულიქალაქს და მინდორს,თუ როგორ ბრწყინავს აღტაცებითდა შრომის ტახტით.მსოფლიო გლობუსს საგულეშითამამად ვიტევ,გული არა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვიღაცა რეკავს ღამღამობით ზარს ..
ვიღაცა რეკავს ღამღამობით ზარსმაღალ მთებს იქით, უხმო ღელეში,ხმას უდარაჯებს სივრცე უკუნიდა დაუცხრომელ ბარის გუგუნი,სადღაც შორს, შორს მიაქვს მთების ქარსდა ფანტავს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვუალისა და ვიოლჲეს შესახებ
ვენერა სარკესთან. ეგონა ფრაგონარსპალაცცო პიტტი და პერუჯი, ვენეტა.ფერები მიენდო მშვენიერ საგონარს,რომელსაც იძლევა ხმები მასსენეთა. გათავდა, განელდა, გაჩუმდა ზღაპარი!ოცნება! შენ წარსულს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ვოლტერის ძეგლთან
ცის კარები ენთება,დილა შუქმფინარია,მოხუცს გაახსენდებაძველისძველი არია.ქვეყნად ბევრი არ არის,ვინც ამ ბაღთან იწვალა,მწარე სუსხი ზამთარისსხივით გამოიცვალა.აქ ბავშვების თითებითბურთი გულებს ახურებსდა ვოლტერიც…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – თუნდაც მშიერი პოეზია ..
თუნდაც მშიერი პოეზია,თუნდაც ტიტველი,მუდამ იმარჯვებს, თუ ის არისმოუსყიდველი.მაგრამ N…ის პოეზიამდიდრად დიდგული –მაინც იმარჯვებს, თუმც ყალბიადა მოსყიდული.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – თქვენ გართობდათ
თქვენ გართობდათ ზღვათა გული და სული,და თვალები გქონდათ მშვიდი, ზღვისფერი,მოლაჟვარდე, როგორც ლაფის-ლაზური,ლაჟვარდებთან იდგა ლიუციფერი;იგი გახდა მშვენიერი მაგიადა ოცნება შენი ამხანაგია.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – თქვენი ბინა
მე თქვენი ბინა, შემოვაღებ თუ არა კარებს,დამხვდება, თითქო ვამარცხებდი სადღაცა დევებს;მარიგებს იგი, მიალერსებს, მკიცხავს, მამხნევებს,არავითარ გესლს და სინანულს არ გამაკარებს.…
Read More »
