პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – ავდარი
რა საშინელი ტალღები,რა საშინელი გრიგალი,ცასაც ჩაუცვამს თალხებიტყვიისფრად ჩანარიგალი.ნაპირთან გადატყდომის დროსჭრიალებს ფიჭვი მაღალი,ელვამ კვლავ უნდა იელვოს,გრგვინვამ ჰკრას მეხი ახალი.ტყვე ტყვიისფერი ნატბორის,გაქანებულად…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ავდრები
მძაფრი ბურუსი იტაცებს ბურუსს,თითქოს ქაოსში ხმაურობს განგი,ხეების რყევა ბაძავს კენგურუსდა დახრილ ვერხვებს ორანგუტანგი. ტყეს რიდეები ეწევა ტანზედა ჰკივის იგი ცეცხლმოდებული,შიმპანზეს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ავრორა
გაფერმკრთალდა სავსე მთვარე და გაყვითლდა შუქთა ცხრილი,ცის გუმბათი მოვერცხლილი მე ზღვის სიღრმეს შევადარე.ვარსკვლავთ გუნდი მოელვარე თრთის, ნელდება, ვით ღიმილი,ფერმიხდილი, მოწყენილი,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ავტომობილი
ედება სხივის ანთება შავი,გედივით ჰკივის ლანდების ზოლი.ბავშვების ქუჩას მიაფრენს ნავი,გარემოს უჩანს ნისლი და ბოლი. ბორბალი მალე ავიდა ჰაერს,ორფერი ალით ბაგეთა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ათრობდა ხალხთა მწუხარება
ათრობდა ხალხთა მწუხარება, სისხლის აუზი.მისი სასახლე მონად ჰყავდა აღფრთოვანებას,მოღალატეთა შთაგონებით სცემდა ბრძანებასდა მედიდურად ხელს აწერდა ნიკოლაოზი. ლაჩარი იყო, ქვეყნის ბედი,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – აი, გეგმაც ..
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ აი, გეგმაც: აბა, მიდი,სუფთა ხელთათმანით!წყნარზე წყნარი, მშვიდზე მშვიდითეთრი პირის კანით.ციფრი – სვეტი, ციფრი – ფერი,ციფრი, ციფრი ქარის,ამ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – აივანზე
დაუვიწყართა დღეთა თილისმა!ბაღში, მოსილში ჩვენი ფანტაზმით,კოჯრით დაჰქროლა ქარმა დილისმა. აქ მშფოთარებდა გული ხანდაზმით,როს ხმა მესმოდა ჩანგთა ჟღერისა,დრო მოწვდენილი შხამიან სასმით.…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – აკაკის გარდაცვალების გამო
საქართველოვ, რა გაწუხებს, გული რისთვის გტკივა?რისთვის კვნესი ასე მწარედ, ცრემლი რისთვის გცვივა?ცეცხლი ერთხელ ანთებული ცეცხლად ისევ ღვივა,ვერ ჩააქრობს მხურვალე ალს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – აკაკის ლანდი
მდუმარე მხარეს შორი მთებისასდაჰხარის ღამე და ანდამატი.იქ, როგორც ლანდი მწუხარებისა,გამოჩნდა მაღალ პოეტის ლანდი! თეთრი ჭაღარით მოსილი თმებიელავდა ელვის ელვა-ციმციმითდა მოხიბლული…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ალაზანთან
მთვარეში შავი შრიალებს ჩალა.შავი ლეჩაქი დაეცა შარებს.დამშვიდდი. სძინავს ალაზნის კარებს.მთვარეში შავი შრიალებს ჩალა.შენს მოგონებას, როგორც ეს ჭალა,მთების დუმილი ამინანქარებს.მთვარეში შავი…
Read More »
