პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – ის ჩამოშორდა, როგორც სიზმარი
ის ჩამოშორდა, როგორც სიზმარი,აუხდენელი და მომხიბლავი.არ ვიცი, საით წაჰყვა ზღვის ტალღებს,სად შეაჩერა უსაჭო ნავი. მაშინ ცას უფრო სხვა ფერი ჰქონდა,სხვაგვარის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ის წაიყვანა ოცნებამ მისმა ..
ის წაიყვანა ოცნებამ მისმა,სადაც ჰაერი ზღვის ფერისაა.ის წაიყვანა იქ ფანატიზმმა.იქ ხომალდები ჰომერისაა. იყო ფიქრები ასე სხვადასხვა.ახალგაზრდობის იყო ეს ვადა.ოქროს დროებამ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ის ჰიუგო ..
ის ჰიუგო, რომელიც პარიზს გულით ატარებს,ასე ამბობს, როდესაც სულს ჭაობებს ადარებს: “სული მრავალ ჩვენგანის ტბაა მთაში ჩასმული,გამჭირვალე სარკეა შუქით შემორაზული.…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ის, როგორც დენდი ..
ის, როგორც დენდი, შესული შავში,თვლემს სადმე წყნარად,ხელში კანკალით აიღებს ბავშიდა ფიქრობს მარად –იმის მაგიერ, რომ ეპყრას ყაჩაღსთეთრი კბილებით,ოდეს საომრად ამზადებს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ისევ ერთად მივალთ მთვრალი ..
ისევ ერთად მივალთ მთვრალიმე და ჩემი ძველი დარდი,ზამთარს წაჰყვა თებერვალიდა თებერვალს მიჰყვა მარტი. ნიაღვრებად მიდის წვიმა,როგორც მკრთალი სიმზე სიმი.არავინ არ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ისევ ეფემერა
რა ამოძრავებს კიპარისის ტანს,ჩუმი შრიალი საიდან არი?ქარი არა სჩანს, ქარი არა სჩანს:მაინც მწვერვალებს ედება ქარი. დუმილი გახდა ვიწრო გალია,დაუძინარი და…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ისევ მაისის მათრობს თვალები
ისევ მაისის მათრობს თვალები,ისევ სავსე ვარ მზით და ვნებებით,გაჩნდნენ ნათელი თებერვალები,ახლა მცხოვრებნი მოგონებებით. მათში აფეთქდა სიოს სისინიდა სამუდამოდ ატყდა იებად,ო,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – კოლხიდაში
იქ ნაკადული მთის კალთიდან გადმოჩქრიალებს,იქ დიადემა მთის მწვერვალთა მზეზე ბრჭყვიალებს,იქ ფრინველთ ჰანგში ჩაქსოვილა ლხენა და შვება,იქ ჟრიამული ცის კამარას ეთამაშება.იქ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – კოლხიდის დაბლობზე
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ მალარია!ხან სიმინდი უტყვია,ვით ეს ყანა,ფარცხი, ფაცხა მეგრული,გული კაცისმოკლულია უტყვიოდ,ხელები აქვსუბორკილოდ შეკრული.სასიმინდე,ნახე, როგორ მოხრილა,ძლივს იკავებსჩამომპალი მორები.ტაროებიცროგორ მიყრილ-მოყრილა,რა სიშმაგითღრიალებენ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – კორდზე
რა სიწყნარეა! მთვლემარე კორდზემე შევაყენე დაღლილი ცხენი.ღელეთა შორის აცურდა ნისლი,ნაპრალთა მკერდზე გადანაფენი.და მთვარის შუქი, მინელებული,ტყეებს და ველებს უვლის გარშემო.არც სიო…
Read More »
