პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – ეს მშობლიური ქარია
Iშავმა ნისლმა დანისლამთები დაღესტანისა,აიმართნენ კოშკებიცისა და ნესტანისა.გახსოვს? ტოტი ქარისააქანებდა მთვარესა…ნეტა ახლა სადა ხარდა რომელსა მხარესა.მგლოვიარე ბინდებითიბურება ყვარელი,ვაზით და სიმინდებითმიდის გზა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ეს მძინარე მთა და ველი
მწუხარებავ, როგორც გველი,ხშირად გულში გამიარ,ეს მძინარე მთა და ველიიყოს მრავალჟამიერ!შენ, მეღვინე, ღვინო გვასვი,თვალს ნუ მიეძინება,ფიქრები გვაქვს ასჯერ ასი,როგორც ღრუბლის დინება.ნუთუ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ეს ოცი წელიწადია ..
ეს ოცი წელიწადია –სამშობლოვ! გულით მწადია –რომ გარს გეხვიოს, რაც ქვეყნადსინათლე-სიდიადეა.გადამთიელი გადიასწუხს: ბევრი ღამე ათია –არ სძინავს გაბოროტებულს,ეს ოცი წელიწადია.…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ეს რა ნიაღვრებს ვეზუვი ისვრის?
ეს რა ნიაღვრებს ვეზუვი ისვრის,რა სიბნელეში სდგას ცეცხლის სვეტი? – ეს ამ გულიდან სიმღერა იძვრისდა თან მოჰყვება მას სისხლის წვეთი.…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ეს სურათი ..
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ ეს სურათისაზღვარგარეთიდანმოიტანაინჟენერმა მხატვარმა.შეხედეთ!დახატულიაქოხი პატარა,მოკლებულისიმაგრეს და შალაშინს,ძონძები დანამტვრევები რა და რა,საწოლზე კიძონძებში და ჩალაშირაღაც გალურჯებული,გასისხლიანებული,საზიზღარი, მიწამდეგადმოქიანებული,ნაფლეთებში, ნახევრადგადაღრღნილი ძაღლებით,ძაღლები…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ეს შეღამება
ეს შეღამება სხვისი სასძლოა,სხვა სითეთრემ რომ ააქაღალდა.მე ასე ვგონებ, და შესაძლოა,ზეცაზე ყველა სული დაღალდა,და გასაგონად: მსოფლიო, წყნარად!იქ ნანგრევებად იქცა სოფელი;დიდი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ეს ძველი მუზა ..
ეს ძველი მუზა ცბიერ გველივითნებივრობს ღამით, თუ თბება დღისით,მარადის ფიქრობს, რომ ყოველივეიწყება მისით, თავდება მისით. შხამი შხამს, როგორც ატომი ატომსუერთდება…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ეს წელიწადი
მოვითხოვ სიტყვას!კვლავ იმას ვიცავ,სულით და გულითრასაც ვიცავდი.მაინც რას ნიშნავსმშობელო მიწავ,ეს დღე, საათი,ეს წელიწადი?ეს არის წლების,ეს არის მასისუზენაესიმარშით ვლინება!ეს არის ოცის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ეს წინათ იყო
ეს წინათ იყო, მდინარეს თითქოვერცხლის ეფინა მძინარე ჩადრიდა კიდეებზე მდუმარედ იდგაშეუცნობელი შრიალი ჭადრის.შრიალი ვერხვის, შრიალი ყანის,უდარებელი სამშობლო მხარე!რა უწყალოა რონინი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ესპანეთი
გუგუნებს ესკადრილია,გარშემო ღამის ჩრდილია,ღრმა ძილში წევს სევილია –მაგრამ ეს მწარე ძილია. ღამის რაინდი ჩვეული,შორსაა, ნისლში ხვეული,მათთვის ახლოა რჩეული:დგას ფრანკო ცოფ-მორეული.…
Read More »
