პოეზია

  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზამთრის მოტივებიდან

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზამთრის მოტივებიდან

    ქვეყნად კვლავ მოდის დაფარულთა ფერთა ხსენება,მტრედისფერ გზებზე უთეთრესი გედით რხეული.იქ, სადაც მეფობს მისი ძილი და განსვენება,სიმაღლეების სიზმრებია ზამბახეული. თოვლზე უთეთრესს,…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზაჰესთან

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზაჰესთან

    წყალი ღრიალებს, არ შორდება ქაფი ბაგეზე,როგორც დაჭრილი და მძვინვარე გრძნობა ღამობის,მე ღამით ვნახე ალმოდებით მჩქეფი ზაჰესი,განათებული როგორც ღამე მარიამობის. ეს…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზევით ასწიეთ მზე, ზევით!

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზევით ასწიეთ მზე, ზევით!

    მზეს შევნატროდით, ვკვნესოდით,ცრემლს ვღვრიდით შუაღამისას.მხიარულება არ ჰქონდადაწყვეტილ სიმებს ჩანგისას.მზეს შევნატროდით, მზე გვსურდა,მზე ცხოველსხივებიანი –თავისუფალი, ძლიერი,ახალი, განგებიანი.მზეს შევნატროდით და ისიცგაბრწყინდა სასაფლაოზე,დისკო…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზვირთები რბიან

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზვირთები რბიან

    ზვირთები რბიან. მკაფიოდ ისმისმათი დუდუნი მშვიდი და წყნარი,ასე ისწრაფვის ჩვენი ცხოვრებისუმჩნევი წამი სხვადასხვაგვარი.ზვირთები სივრცეს უერთდებიან,ზღვის ნაპრალებში გააქვთ თარეში,ასე ინთქმება ჩვენი…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზღაპარი

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზღაპარი

    მდინარის პირად, ხეივანში, ყოველ საღამოსორი ქალწული მემორევე ჩრდილად გახდება,ისინი ჩუმად გადიხდიან ლეჩაქთა სამოსს.თვითონ მდინარეც და დუმილიც გალეჩაქდება. ტყის პირად სხედან…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზღაპრებიდან

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზღაპრებიდან

    ქართული ოდის აივნის გვერდითმე მახსოვს მუხა,მუხიდან ტყისკენ ბილიკი ფერდათ,ვერხვები სწუხან.ტყიდან ოდისკენ ბილიკი მოდის,ახლოა მოლი.ამოდის მთვარე და ძველი ოდისიშლება ზოლი.სდგას აივანზე…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვა არის ჩემი ლექსების თემა

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვა არის ჩემი ლექსების თემა

    ზღვა არის ჩემი ლექსების თემა,მოგაჯადოვოს ცამ, მთვარემ, გემმა. მოქმედებდეს – აქ მძლე და მზიანი,პირველ ყოვლისა – ადამიანი. სცადე ყოველი საგანი…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვა წყნარია ნამეტანი ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვა წყნარია ნამეტანი ..

    ზღვა წყნარია ნამეტანი,თითქო სძინავს.და ბრინჯაო – ბავშვის ტანი,მზეზე ბრწყინავს. მებადური მოსდევს ბადეს,ჟრჟოლავს წყალი.აღტაცებას ბავშვში ბადებსთევზთ ფართხალი. გაქანება და დაცემაისმის მისი,ისმის…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვაზე გრიალებს გრიგალი

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვაზე გრიალებს გრიგალი

    ზღვაზე გრიალებს გრიგალი,ცაზე დაჰქრიან ელვები…ო, ჩემო სამშობლო მხარევ,მე შენ თავს შემოგევლები!თუ დრო ასეთი დადგება,არვის არა მაქვს რიდი მე,შევძლებ მოგისწრო ან…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვაზე სცურავს ნაფოტივით

    გალაკტიონ ტაბიძე – ზღვაზე სცურავს ნაფოტივით

    ზღვაზე სცურავს ნაფოტივითშენი მონა – გული,დაკარგული იმ მოტივით,ისევ მონახული. გადიშალა ზეცა ბროლად,მზე მოიყრის ლალებს,შენი კარგი გამოქროლაისევ სწყურის თვალებს.

    Read More »
Back to top button