პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – გვირაბებიდან
გვირაბებიდან, ვით მიმპარავი,ამოდის შავი მუშების ლანდი,ცაზე ანთია ვარსკვლავთ კარავი,მთებში ღრუბელი მიცურავს ზანტი.სადღაც კივილი ისმის ტურების,გადაირბინეს დათვებმა მხარე,მძინარე შავქვას ჭიათურისასბეწვივით წვრილი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გზა ბარსელონის და ვალენსიის
ჟღერს ეს კაბინა,ძაგძაგებს მინა,ხმაურობს რკინა,მანქანა კვნესის.გრგვინვაა-ელვა,სიბნელის ცელვა,მუდმივი ღელვაზღვის უშორესის.გამქრალი ალი,მტირალი ქალი,ქარი, გრიალი,სიწყნარე წუთისდა ისევ შორიმოტორის თქორი,რომელსაც სწორირიტმი ამტუტებს,დღეს ჩემი ლექსისძაგძაგებს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გზა გამარჯვების
გზა გამარჯვების!ფერადები ცას შელეკია,ცას შელეკიაფერადები ცეცხლის როფების…ნუ დაგიმონებსმოგონება, ნურც ელეგია,ყრუ ელეგიაგანშორება-დამშვიდობების!ეხლა სხვა ვარდნი ირევიანქარიშხლის ნავზე,ქარიშხლის ნავზეყველაფერი თრთის მონდომებით,სხვა გრძნობებისთვისიმოსება ბუნება…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გზა უვრცესი ..
„გზა უვრცესი გახსნილი აქვსშენს უამრავ რეისებსდა თვალები ინდოეთზემიუპყრია კრეისერს. აფრიკაში დასტოვე შენკვალი, რომ დაუბევო,ბრიტანეთო, ბრიტანეთო,დიდთა ზღვათ მეუფეო. მამაცურად, სადაც რაობსზღვა-მდინარე…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გზაზე ფოთლები ყრია
გზაზე ფოთლები ყრია,მიეჩქარება სწრაფი,ვით გაზაფხული მღვრია,მდინარეების ქაფი. შორი ნანგრევის კეფასჩანს, ქარიშხალი ნახა;ისმის ძაღლების ყეფა,რომ… გამახსენდა… აჰა! მაგრამ ჩემს გულში მჯერასუნთქვა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გზაში
Iლურჯი აჩრდილი ცხელ ჰაერში დგას.ისმის ნაცნობი ჟრჟოლა სიმინდის,ზუზუნი გააქვს უბინაო სკას,ოჰ! სამუდამოდ დაწყევლილ სინდისს. სულს ენატრება ძველი ზღაპარი!წარსული წმინდა იყო…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გმართებს ტირილი ..
მონაზონ ქალს ოფელიას გმართებს ტირილი და ცრემლთა ფრქვევა,სტიროდე ადამ, სტიროდე ევა. დასწვით, დასდაგეთ ოცნების ფერფლი,ბოროტი გველის მსხვერპლი ხარ, მსხვერპლი! სევდათ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გობელენი
იქაური ცა ფოთლით ქსოვილი,ლაჟვარდ თვალთაგან გადასულ ნამითმოველი ღამეს და შენ, სულამით!ჩემს მკვლელ – მიუვალ ღამეს მოველი. ალერსთა უხვი და უხმო…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გოგონა
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ გამიგონე,არა ერთი ასეთიმშვენიერიფიფქითაა ფარული –ისევ ის გზა,ისევ ის აფხაზეთი,საბოლოოდისევ ის სიხარული.გამოჩნდებაქარვით გადაფარული,ოქროსფერი,ოქროსფერი თუთუნი,მხიარული გესმისხმა დაღარული,მხიარულთა მდინარეთადუდუნი.მივდიოდითგულით მოკისკასეთი,ვის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – გორიდან
მე არ მეცალა. გორში დავრჩი სულ ერთი ღამე –როგორც კი ლიახვს მოედინა დილის ნიავი,გზა ტირძნისისკენ… ვრცელი ველი ტირიფონისა.სამხრეთ ოსეთის საზღვართან…
Read More »
