პოეზია
-
ილია ჭავჭავაძე – განდეგილი (პოემა)
ვუძღვნი ოლღა ჭავჭავაძისას I სადაც დიდებულს მთასა მყინვარსაორბნი, არწივნი ვერ შეჰხებიან,სად წვიმა-თოვლნი, ყინულად ქმნილნი,მზისგან აროდეს არა ჰდნებიან,სად უდაბურსა მას მყუდროებასკაცთ…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – ყვარლის მთებს
სამშობლო მთებო! თქვენი შვილი განებებთ თავსა,მაგრამ თქვენ ხსოვნას ვერ მივცემ მე დავიწყებასა:თქვენ ჩემთან ივლით განუყრელად, ვით ჩემი გული,თქვენთან, ჰე, მთებო,…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – ჩემო კალამო ..
ჩემო კალამო, ჩემო კარგო, რად გვინდა ტაში?რასაც ვმსახურებთ, მას ერთგულად კვლავ ვემსახუროთ,ჩვენ წმინდა სიტყვა უშიშარად მოვფინოთ ხალხშიბოროტთ საკლავად, — მათ…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – ჩემო კარგო ქვეყანავ ..
ჩემო კარგო ქვეყანავ, რაზედ მოგიწყენია!..აწმყო თუ არა გვწყალობს, მომავალი ჩვენია,თუმცა ძველნი დაგშორდნენ, ახალნი ხომ შენია…მათ ახალთ აღგიდგინონ შენ დიდების დღენია,ჩემო…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – ციური ხმები
ციურნი ხმები —ეგ საკვირვლები,როს მომესმიან,მსწრაფლ მომითხრობენ,საიდამ სრბიანდა სად სცხოვრობენ,და ნელს სიხარულსმიგალობებენ.ციურნო ხმებო,ოჰ, საკვირვლებო!მეც ქვეყნის ხმითა,ხმით ცოდვილითა,მათ ვაძლევ ბანსა, —და მშვიდობასა,აღტაცებასაჰგრძნობს…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – ხმა გულისა
ჩუმ მაღნარშია წამოწოლილივიყავ, ზედ მედგა ხის უხვი ჩრდილი,და საიდღამაც ნაზი ბულბულისტვენდა სიყვარულს გაგიჟებული.დიდხანს და დიდხანს ვუგდებდი მე ყურსიმ ხმას საკვირველს,…
Read More » -
კონსტანტინე გამსახურდია – ფრიდრიჰ ნიცშეს
იყო გოლგოთა, ვაიმარი და სილს მარია.ახალი დროის მატიანე შენ მოგინდება,შენ გვაგრძნობინე, სინამდვილე რომ სიზმარია,რომ ახლოვდება ძველ ღმერთების შემობინდება.ანთიხარ ისე… (მაგრამ…
Read More » -
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: დასაწყისი
რომელმან შექმნა სამყარო ძალითა მით ძლიერითა,ზეგარდმო არსნი სულითა ყვნა ზეცით მონაბერითა,ჩვენ, კაცთა, მოგვცა ქვეყანა, გვაქვს უთვალავი ფერითა,მისგან არს ყოვლი ხელმწიფე…
Read More » -
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ამბავი როსტევან არაბთა მეფისა
იყო არაბეთს როსტევან, მეფე ღმრთისაგან სვიანი, მაღალი, უხვი, მდაბალი, ლაშქარ-მრავალი, ყმიანი. მოსამართლე და მოწყალე, მორჭმული, განგებიანი, თვით მეომარი უებრო, კვლა…
Read More » -
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: როსტევან მეფისაგან და ავთანდილისაგან ნადირობა
დილასა ადრე მოვიდა იგი ნაზარდი სოსანი,ძოწეულითა მოსილი, პირად ბროლ-ბადახშოსანი,პირ-ოქრო რიდე ეხვია, ჰშვენოდა ქარქაშოსანი,მეფესა გასლვად აწვევდა, მოდგა თეთრ-ტაიჭოსანი. შეეკაზმა მეფე, შეჯდა,…
Read More »
