პოეზია
-
ილია ჭავჭავაძე – ციური ხმები
ციურნი ხმები —ეგ საკვირვლები,როს მომესმიან,მსწრაფლ მომითხრობენ,საიდამ სრბიანდა სად სცხოვრობენ,და ნელს სიხარულსმიგალობებენ.ციურნო ხმებო,ოჰ, საკვირვლებო!მეც ქვეყნის ხმითა,ხმით ცოდვილითა,მათ ვაძლევ ბანსა, —და მშვიდობასა,აღტაცებასაჰგრძნობს…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – ხმა გულისა
ჩუმ მაღნარშია წამოწოლილივიყავ, ზედ მედგა ხის უხვი ჩრდილი,და საიდღამაც ნაზი ბულბულისტვენდა სიყვარულს გაგიჟებული.დიდხანს და დიდხანს ვუგდებდი მე ყურსიმ ხმას საკვირველს,…
Read More » -
კონსტანტინე გამსახურდია – ფრიდრიჰ ნიცშეს
იყო გოლგოთა, ვაიმარი და სილს მარია.ახალი დროის მატიანე შენ მოგინდება,შენ გვაგრძნობინე, სინამდვილე რომ სიზმარია,რომ ახლოვდება ძველ ღმერთების შემობინდება.ანთიხარ ისე… (მაგრამ…
Read More » -
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: დასაწყისი
რომელმან შექმნა სამყარო ძალითა მით ძლიერითა,ზეგარდმო არსნი სულითა ყვნა ზეცით მონაბერითა,ჩვენ, კაცთა, მოგვცა ქვეყანა, გვაქვს უთვალავი ფერითა,მისგან არს ყოვლი ხელმწიფე…
Read More » -
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ამბავი როსტევან არაბთა მეფისა
იყო არაბეთს როსტევან, მეფე ღმრთისაგან სვიანი, მაღალი, უხვი, მდაბალი, ლაშქარ-მრავალი, ყმიანი. მოსამართლე და მოწყალე, მორჭმული, განგებიანი, თვით მეომარი უებრო, კვლა…
Read More » -
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: როსტევან მეფისაგან და ავთანდილისაგან ნადირობა
დილასა ადრე მოვიდა იგი ნაზარდი სოსანი,ძოწეულითა მოსილი, პირად ბროლ-ბადახშოსანი,პირ-ოქრო რიდე ეხვია, ჰშვენოდა ქარქაშოსანი,მეფესა გასლვად აწვევდა, მოდგა თეთრ-ტაიჭოსანი. შეეკაზმა მეფე, შეჯდა,…
Read More » -
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ნახვა არაბთა მეფისაგან მის ყმისა ვეფხისტყაოსნისა
ნახეს უცხო მოყმე ვინმე, ჯდა მტირალი წყლისა პირსა,შავი ცხენი სადავითა ჰყვა ლომსა და ვითა გმირსა,ხშირად ესხა მარგალიტი ლაგამ-აბჯარ-უნაგირსა.ცრემლსა ვარდი დაეთრთვილა,…
Read More » -
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: თინათინისაგან ავთანდილის გაგზავნა მის ყმის საძებრად
ავთანდილ ჯდა მარტო საწოლს, ეცვა ოდენ მართ პერანგი,იმღერდა და იხარებდა, წინა ედგა ერთი ჩანგი.შემოვიდა მას წინაშე თინათინის მონა ზანგი,მოახსენა: “გიბრძანებსო…
Read More » -
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: წიგნი ავთანდილისა თავის ყმათა თანა
დაწერა, თუ: “ჩემნო ყმანო, გამზრდელნო და ზოგნო ზრდილნო,ერთგულნო და მისანდონო, ამას ზედა გამოცდილნო,თქვენ ჩემისა საწადლისა მიდგომილნო, ვითა ჩრდილნო,წიგნი ჩემი მოისმინეთ,…
Read More » -
შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: ავთანდილისაგან მის ყმისა ძებნად წასლვა
ამ საქმესა მემოწმების დიონოსი ბრძენი, ეზროს:საბრალოა, ოდეს ვარდი დაეთრთვილოს, და-ცა-ეზროს.ვის ბადახში არა ჰგვანდეს და ლერწამი ტანად ეზროს,იგი სადმე გაღარიბდეს, სამყოფთაგან…
Read More »
