პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – მარმარილო
აჰყვე კიბეებს – სადაც სფინქსი ქვებს ეფერება,და შიშში გრძნობდე, რომ ახლოა ბედნიერება, –ოჰ! რამდენია სიცოცხლეში ასეთი წამი! სულში გენიით ატეხილი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მარსი
გზაზე არ მოჩანს არსით,მხოლოდ ქარი ჰქრის ნელა,ცაზე ანათებს მარსიდა ქვეყანაზე ბნელა. ცაზე სანთლები დარგეს,ნისლში მოძრაობს არსი,მძინარ მდინარის სარკესდასჩერებია მარსი. სულ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მარტო არა ხარ
ნუ ერწმუნები, ნუ ერწმუნებიქალის ნაზ ღიმილს და თვალთა ცქერას,იგი წაგართმევს სულის სიწრფელეს,იგი მოშხამავს ციურ სიმღერას.როდესაც იგრძნო, რომ ის გშორდება,უტოლმეგობროდ მალე…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მარტოობა
უპირველესი მომანიჭეს დაფნა მეფეთა,იმ დღეს მოვიდა თეთრი თოვლი, და მარტოობა.გავაღე კარი: თეთრი თოვლი შემომეფეთა,მივხურე კარი: მარტოობამ დაისადგურა.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მას გახელილი დარჩა თვალები
მზეო თიბათვის, ყოფნა უმზეო!მზე მიიცვალა ღია თვალებით!ის მიიცვალა რაღაც უმწეოდა საოცარი გარდაცვალებით!მას გახელილი დარჩა თვალები,ოჰ! გახელილი დარჩა თვალები!ის უცხო მხარეს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მას სიკვდილის დროს ეჩვენებოდა
მას სიკვდილის დროს ეჩვენებოდა,რომ სული, ხორცით განშორებული,ცისა ლაჟვარდში დასრიალობდა,სადაც შუქს ჰფენდა ვარსკვლავთ კრებულიდა გადაცურდა უსაზღვრობაშითავისუფალი, ფრთამოელვარე,და დავიწყების წმინდა უფსკრულშიგადადნა ზრუნვა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მას შემდეგ, რაც ზღვა და მიწა ..
მას შემდეგ, რაც ზღვა და მიწამოსწყდნენ სამშვიდობო კერას,ერთი წუთი და წამიცასაუკუნეთ უდრის ჟღერას. სადიდხანოდ სარაინდოსდასძახოდეს ცივი ქარი:„ძმამ თვისი ძმა არ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მასთან არიან
საღამოს ნისლი შემხუთველადთბილისს ფარავდა,როცა გაისმა ჰანგი ხმათაგულშემზარავთა. ის ატივტივდა მიწყნარებულჰაერში გაბმით,აყვირდნენ შემდეგ საყვირები,გრძნეული ამბით. კაცი შეჩერდა. მოიხადამწუხარედ ქუდი.ბნელ, უმოძრაო ამოხედვითშეჩერდა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მასთან ბრძოლა
როგორა სწოვს ცოცხალ ბაგესმახრჩობელი იგი ჩრდილი,შეუშფოთდა მოქალაქესსიცხადე და ღამის ძილი.საზიზღარი! მისმა ჩრდილმადღე დაბინდა. მოსჩანს ზანტი,უბოლოო კინო-ფილმა, –მიხაკისფერ დღეთა ლანდი.საწამლავით ხელში…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – მატარებელში
მთები აჭრელდა როგორც ჟირაფი,მატარებელი მიჰქრის ბინდებად,ახლა იწყება წიფის გვირაბი,თქვენ ხომ არაფრის შეგეშინდებათ?
Read More »
