პოეზია

  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩვენ შევქმენით, ჩვენი არის

    ჩვენ შევქმენით,ჩვენი არისეს სიმდიდრედაგროვილი,ჩვენ შევქმენითიგი ოქრო,იგი ფარჩადა ქსოვილი. ჩვენ მოვაწყეთმანქანებიდა რკინიგზისქსელი ხშირი,ჩვენ ამოგვაქვსმიწის გულითის რკინა დაქვანახშირი. მხოლოდ ჩვენიშრომა ბადებს,რაც ამშვენებსყოფნის…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩვენ შენთანა ვართ, დოლორეს!

    მოგროვდით. ახლო თუ შორეს –ხმა მივსცეთ ერთიმეორეს,ჩვენც შენთანა ვართ, დოლორეს!გრენადა და სევილიაცხედრებით მოფენილია.მადრიდის თავზე ჩრდილია,მიფრინავს ესკადრილია.მხარი მხარს ვუდგეთ ერთმანეთს,გავეხმაუროთ ესპანეთს.იქ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩვენ, არა ერთი ცხოვრების კიდე..

    ციკლიდან „პაციფიზმი“ ჩვენ არა ერთივიპოვეთ კიდევცხოვრების კიდე!ჩვენ ქარხნის ბოლიგვიყვარს ქალაქთა –არა სიმშვიდე!ბრძოლას შრომისთვის,კლასიურ ბრძოლას,რა დააწყნარებს?ის ეძებს გზებს, რომთავისუფალიმიაწყდეს კარებს.მხოლოდ ბრძოლაზეგვესაუბრებაქურათა…

    Read More »
  • შოთა ფირცხალაიშვილი

    შოთა ფირცხალაიშვილი – ლექსები

    გარდაცვლილი დიადების ტკივილს –საქართველო დღესაც მწარედ ითვლის.ვინ იგლოვებს უსასრულოდ ილიას?ხარხარს, დღესაც წააწყდები რიხიანს.ვინ მიუძღვნის ფიროსმანს კვლავ ლავაშებს?ვინ დაცინებს უმუშევარ ხაბაზებს?ან…

    Read More »
  • გიორგი ბუნდოვანი

    გიორგი ბუნდოვანი – ”პოეზია”

    გიორგი ბუნდოვანი – ”იყავი” როცა არა ხარ ფრინველი–ვერ იფრენ;როცა არა ხარ თევზი–წყალში ვერ ისუნთქებ;როცა არა ხარ ცხოველი–ჯუნგლებსა და ტყეებში ვერ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩვენ, პოეტები საქართველოსი

    გულში იმავე გრძნობით ბრუნდებადა მოლოდინი დარეკავს ჩუმი,რომ არაერთხელ აგუგუნდებადედამიწაზე კიდევ სამუმი. აჰ, ქიმიური ომების წყებასოფელში, მინდვრად, ქალაქში, ტყეში.ახალი ლპობა ჰოსიტალების,ახალი…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩვენი არმია გზას მიჰყავს მზიანს

    ჩვენი არმია გზას მიჰყავს მზიანს,მომავალს მზიანს, უსივრცოდ მზიანს!სიმღერის ხმა სტეხს შუადღეს ტყიანს,როგორც ტყვიაში აჯენენ ტყვიას!იმ ბრძოლის წლების ამბავს რომ ისმენ,არ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩვენი დრო ისევ რუსთაველს ელის

    ძველ სასახლეში ვეფხის ტყავებითფარავდა ვინმე გობელენს, მანდილს,შვენოდა იგი ფერაყვავებითაქ სადარბაზოდ მოსულ ავთანდილს.ელავდა, როგორც ზმანება წუთის,ზურმუხტი, ლალი და იაგუნდი,ძველი ნანგრევი ვნახე…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩვენი დღის ამბებს ..

    ჩვენი დღის ამბებს – ძალიან მწყრალითვალებით უსმენს ჩემი გადია;კეთილი, ძველი ქართველი ქალი,ვისიც გზა სულის სიდიადეა. არა აქ უნდა ნახოთ, არამედიქ,…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩვენი ელვარე ოქროს ეპოქა

    ციკლიდან „ეპოქა“ თითქოს მხრებს ესხას ბრწყინვალე ჩოხა,დღეთა ულმობელ სასაფლაოსთან,ჩვენი ელვარე ოქროს ეპოქაჰქმნის სულ სხვა ახალ „ვეფხისტყაოსანს“.განთიადისას ალნაღვივები,კრთომა-კანკალით და მისალმებით,ფერებს მყინვარზე…

    Read More »
Back to top button