პოეზია

  • გალაკტიონ ტაბიძე – ბარათაშვილი

    გალაკტიონ ტაბიძე – ბარათაშვილი

    ვდგავარ და გულთან მიპყრია ქნარი.ვითარ ვრცელია შუაღამის ჟამთა სიალე!გრიალებს ქარიუსაფართ თანამოხეტიალე –და განწირული აჟღერებით ჟღერს ჩემი ქნარი. ვდგავარ და გულთან…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ბარელიეფი

    გალაკტიონ ტაბიძე – ბარელიეფი

    მარჯვენა მკლავზე დაყრდნობით გძინავსვიწრო გვირაბის ქვაზე მჯდომარეს,აქ არასოდეს მზე არ გიბრწყინავს,გამოღვიძების ასე მდომარეს. და მაინც წერაქვს, რომ გდია გვერდით,ვეღარ შორდება…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ბაღთან ძეგლია

    გალაკტიონ ტაბიძე – ბაღთან ძეგლია

    ბაღთან ძეგლია,ცათამდე ადის,ხელში უჭირავსრა თავის ქალა,განთიადიდანგანთიადამდისსდგას – გარინდებამან დაივალა. მას გაზაფხულივარდის ღილებითრთავს, მოწიწებაარ აქვს მონური;მისთვის ერთია:ეს ყვავილებინამდვილი არის,თუ ხელოვნური! ის…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ბედის იქით!

    გალაკტიონ ტაბიძე – ბედის იქით!

    დავხუჭე თვალი, გულის სიღრმეშირომ დამენახა რამე ნათელიდა მოვიგონე ნეტარნი დღენიდა გაზაფხული უკანასკნელი.რა ადრე მოკვდა. რა ადრე მოკვდა!ახლა ღამეა… ქვითინებს ქარი,რომ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ბედნიერება

    გალაკტიონ ტაბიძე – ბედნიერება

    რა უშავს იმას, ვისაც არრა აქვსდა არც დაეძებს ამ ქვეყნად რამეს,ვინც გზას უკაფავს უკვდავი სულისთავისუფლებას და სითამამეს.სხვისადმი შური ვინც გულს…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ბედს იქით

    გალაკტიონ ტაბიძე – ბედს იქით

    დავხუჭე თვალი, გულის სიღრმეშირომ დამენახა რამე ნათელი,და მოვიგონე ნეტარი დღენიდა გაზაფხული უკანასკნელი. რა ადრე მოკვდა, რა ადრე მოკვდა! –ეხლა ღამეა……

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ბევრნაირი ახდა ნატვრა

    გალაკტიონ ტაბიძე – ბევრნაირი ახდა ნატვრა

    რა ტკბილია დასვენებასაღამოს ჟამს, შრომის მერე,მოალერსე ფრთით განაბნევსდაღლას სიო მოჩანჩქერე. ფოლადივით ელავს წყალი,მიაშურებს ზვირთებს ნელა,სად ვენახთა დარაჯებადდგანან მუხა და წიფელა.…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ბენუარიდან ხედავდა თვალი ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – ბენუარიდან ხედავდა თვალი ..

    ბენუარიდან ხედავდა თვალი,რა საუცხოვო იყო მედეა.ისეა თითქო დაღლილი თვალი,შენი ალერსის მოიმედეა.უმშვენიერეს და წმინდა ხმაშიხეტიალობდა სულის ჩრდილები –გამოსვლა იყო – მქუხარე…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ბერლინი

    გალაკტიონ ტაბიძე – ბერლინი

    რაიხსტაგის წინ რომ ეგდო ჩვარი –ესაა დროის მსუბუქი მტვერი,გარდამავალი, ვით ზენა-ქარიდა შეშლილობა მიხაკისფერი. გამარჯვებათა ხეივნის არესმეფეთ ძეგლები მიწისფერია,აქ მარადისი არარა…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე – ბინდის სტუმარი

    გალაკტიონ ტაბიძე – ბინდის სტუმარი

    ოჰ, გევედრები, ნუ შემიშფოთებლოცვას მხურვალეს, ლოცვას პოეტურს…შუაღამეა… მოვსთქვამ და ვგოდებ… შენთან ყოფნა მსურს… შენთან ყოფნა მსურს… ბინდი ღამისა გადაიშალა,განთიადია… მე…

    Read More »
Back to top button