პოეზია
-
ილია ჭავჭავაძე – პასუხის პასუხი
Iჩვენ უჩინონი,ჩვენ უჩინონითქვენ ჩინიანთა, ბუზად გგონივართ…იქიდამ ვკნავით,სად თქვენის მადლითხაფანგებ ქვეშე დამწყვდეული ვართ. ჩვენ ვვლეთ რუსეთი,მაგრამ არც ერთიხელობა თქვენი არ გვისწავლია;ჩვენი…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – პოეტი
მისთვის არ ვმღერ, რომ ვიმღეროვით ფრინველმა გარეგანმა;არა მარტო ტკბილ ხმებისთვისგამომგზავნა ქვეყნად ცამა.მე ცა მნიშნავს და ერი მზრდის,მიწიერი ზეციერსა;ღმერთთან მისთვის ვლაპარაკობ,რომ…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – რა ვაკეთეთ, რას ვშვრებოდით
ერთხელ მე და პაპაჩემიერთს ადგილს შევიყარენით;ჯერ, როგორც მოგეხსენებათ,მრავალჯერ დავამთქნარევით.მერე ვუთხარი: – პაპაჩემო!უწინდელი რამ გვაუწყეთ:რით ვიდიდეთ თავი ჩვენი,სახელი რით მოვიხვეჭეთ?მაგალითებრ, მაშინ,…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – რამდენიმე სურათი ანუ ეპიზოდი ყივჩაღის ცხოვრებიდან
მიეც გლახაკთა საჭურჭლე, ათავისუფლე მონები, მიღწვიან, მომიგონებენ, დამლოცვენ, მოვეგონები. შოთა რუსთაველი. სამშობლოს ცასა ბნელად გაშლილი მწუხრის ზეწარი გადაეფარა, — და…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – რისთვის მიყვარხარ?
რისთვის მიყვარხარ? მისთვის, რომ ცრემლსაჰბადავს ჩემს თვალში ეს სიყვარული;მისთვის, რომ მტანჯველს ჩემს ავსა ბედსაუფრო სასტიკად ებრძვის ეს გული.რისთვის მიყვარხარ? მისთვის,…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – სამოცი წლისთავზე (ილიას)
”საგურამოს გზაზე მოუკლავთ ილია ჭავჭავაძე”პ ი რ ვ ე ლ ი ც ნ ო ბ ა1907 წელი. – ”მე ილია…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – სანთელი
ვზივარ და შევჭვრეტ ჩემ-წინ სანთელსა,რომელიც წეღან უხვად ნათელსაჩემს ოთახს ჰფენდა და აშუქებდადა თვალ-წინ ბნელსა განმინათლებდა;აწ მიწურვილა გასაქრობლადა,შანდლისა თავზე ძლივ-ძლივღა ბჟუტავს,ხან…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – უსულდგმულო ცხოვრება ..
უსულდგმულო ცხოვრებაცის ნიჭად ნუ გგონია,იგი მიწის ყოფილა —რასაც ბოლო ჰქონია! ცხოვრებას აცისკროვნებსსული, საქმით მეტყველი,და ის უბოლო არის,ვით სულის შთამბერველი. ნეტა…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – ქართვლის დედას
აწმყო, შობილი წარსულისაგან,არის მშობელი მომავალისა.ლეიბნიცი. ქართვლის დედაო! ძუძუ ქართვლისაუწინ მამულსა უზრდიდა შვილსა;დედის ნანასთან ქვითინი მთისამას უმზადებდა მომავალ გმირსა…გაჰქრა ის დროცა!..…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – ქართვლის დედას (პოემა)
გაგვიძეღ, ბერო მინდიავ,მუხლი მაიბი მგლისაო,გაიყოლიე უმცროსნი,ვისაც თავი აქვს ცდისაო.ხალხური სიმღერა. ვუძღვნი პეტრე ნაკაშიძეს აჰა, იმ დროთგან ერთი სახე ამოღებული,რომელნიც ერთად…
Read More »
