პოეზია

  • ილია ჭავჭავაძე

    ილია ჭავჭავაძე – ღამე

    როცა ყაყანი ქვეყანისა სრულად მისწყდებადა აღარ ისმის ბოროტების ხმა მოსაწყენი,როს მძინარ სოფელს კამარა ცის ზედ გარდეშლება, —სამხრეთის ღამევ! მაშინ მიყვარს…

    Read More »
  • ილია ჭავჭავაძე – გაზაფხული

    ტყემ მოისხა ფოთოლი,აგერ მერცხალიც ჭყივის,ბაღში ვაზი ობოლიმეტის ლხენითა სტირის.აყვავებულა მდელო,აყვავებულან მთები;მამულო საყვარელო,შენ როსღა აყვავდები?

    Read More »
  • ილია ჭავჭავაძე – განდეგილი (პოემა)

    ვუძღვნი ოლღა ჭავჭავაძისას I სადაც დიდებულს მთასა მყინვარსაორბნი, არწივნი ვერ შეჰხებიან,სად წვიმა-თოვლნი, ყინულად ქმნილნი,მზისგან აროდეს არა ჰდნებიან,სად უდაბურსა მას მყუდროებასკაცთ…

    Read More »
  • ილია ჭავჭავაძე – ყვარლის მთებს

    სამშობლო მთებო! თქვენი შვილი განებებთ თავსა,მაგრამ თქვენ ხსოვნას ვერ მივცემ მე დავიწყებასა:თქვენ ჩემთან ივლით განუყრელად, ვით ჩემი გული,თქვენთან, ჰე, მთებო,…

    Read More »
  • ილია ჭავჭავაძე – ჩემო კალამო ..

    ჩემო კალამო, ჩემო კარგო, რად გვინდა ტაში?რასაც ვმსახურებთ, მას ერთგულად კვლავ ვემსახუროთ,ჩვენ წმინდა სიტყვა უშიშარად მოვფინოთ ხალხშიბოროტთ საკლავად, — მათ…

    Read More »
  • ილია ჭავჭავაძე

    ილია ჭავჭავაძე – ჩემო კარგო ქვეყანავ ..

    ჩემო კარგო ქვეყანავ, რაზედ მოგიწყენია!..აწმყო თუ არა გვწყალობს, მომავალი ჩვენია,თუმცა ძველნი დაგშორდნენ, ახალნი ხომ შენია…მათ ახალთ აღგიდგინონ შენ დიდების დღენია,ჩემო…

    Read More »
  • ილია ჭავჭავაძე – ციური ხმები

    ციურნი ხმები —ეგ საკვირვლები,როს მომესმიან,მსწრაფლ მომითხრობენ,საიდამ სრბიანდა სად სცხოვრობენ,და ნელს სიხარულსმიგალობებენ.ციურნო ხმებო,ოჰ, საკვირვლებო!მეც ქვეყნის ხმითა,ხმით ცოდვილითა,მათ ვაძლევ ბანსა, —და მშვიდობასა,აღტაცებასაჰგრძნობს…

    Read More »
  • ილია ჭავჭავაძე – ხმა გულისა

    ჩუმ მაღნარშია წამოწოლილივიყავ, ზედ მედგა ხის უხვი ჩრდილი,და საიდღამაც ნაზი ბულბულისტვენდა სიყვარულს გაგიჟებული.დიდხანს და დიდხანს ვუგდებდი მე ყურსიმ ხმას საკვირველს,…

    Read More »
  • ფრიდრიხ ნიცშე – Friedrich Nietzsche

    კონსტანტინე გამსახურდია – ფრიდრიჰ ნიცშეს

    იყო გოლგოთა, ვაიმარი და სილს მარია.ახალი დროის მატიანე შენ მოგინდება,შენ გვაგრძნობინე, სინამდვილე რომ სიზმარია,რომ ახლოვდება ძველ ღმერთების შემობინდება.ანთიხარ ისე… (მაგრამ…

    Read More »
  • შოთა რუსთაველი – ვეფხისტყაოსანი: დასაწყისი

    რომელმან შექმნა სამყარო ძალითა მით ძლიერითა,ზეგარდმო არსნი სულითა ყვნა ზეცით მონაბერითა,ჩვენ, კაცთა, მოგვცა ქვეყანა, გვაქვს უთვალავი ფერითა,მისგან არს ყოვლი ხელმწიფე…

    Read More »
Back to top button