პოეზია
-
გალაკტიონ ტაბიძე – ცხოვრება არ ღირს ..
ცხოვრება არ ღირს,თუ არ იცინე –დალიე და სახლში წადი,გამოიძინე.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ცხელ უდაბნოის მხურვალე ქვიშით ..
ცხელ უდაბნოის მხურვალე ქვიშით,გადაფარული მე ვეგდე ობლად,ვგრძნობდი სიკვდილის მოახლოებასდა სხვა არავინ სჩანდა მახლობლად.დღე კი იმგვარად…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ცხენით ხიდზე
ცხენი მიანგრევს ხიდეებს ჩლიქით,მაგრამ უეცრად სცქვიტა ყურები,მისი თვალები აივსენ – იქითადამიანურ უბედურებით…მის თვალწინ გაკრთა მსუბუქი მწკრივი:ეთამაშება ნაკადებს თევზი.იყო მხედარი –…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ცხოვრება ჩემი
ცხოვრება ჩემი უანკარეს ღვინის ფერია,იგი ელვარებს, საბოლოოდ დაშრება ვიდრე, მასში დიდება პოეტისა მე დავიმკვიდრე,რომლის გარეშე – უკვდავებაც არაფერია. თეთრი დღეების…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ცხოვრება ჩემი უანკარეს ღვინის ფერია ..
ცხოვრება ჩემი უანკარეს ღვინის ფერია,იგი ელვარებს, საბოლოოთ დაშრება ვიდრე,მასში სახელი პოეტისა მე დავიმკვიდრე,რომლის გარეშე უკვდავებაც არაფერია. ყველამ იცოდეს: მე არავის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ცხოვრება ჩვენთვის მოცემული
1ცხოვრება, ჩვენთვის მოცემული ბუნების მიერ,ბუნებასავე მიაქვს, როგორც – გრიგალს ნიავი.მაგრამ ბუნების მოცემულ ნიჭს ის ვერ წაიღებს;ნიჭი მარადის უკვდავია… ყოფნა –…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ცხოვრებასთან
1დეე, შავბნელმასევდა-ნაღველმასაბედისწეროდგაშალოს ფრთები,დეე, მარადისფიქრის და ტანჯვისწყლულმა წარტაცოსგულს იმედები.დეე, ღრუბელიშავი და ბნელიეფინებოდესჩემს სულის შვებას,ჩემს გულის ფიქრებსვერვინ იტვირთებსდა არც არვის ვთხოვმე შებრალებას!…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ცხრაას თვრამეტი
იგი მწუხარე მახსოვს არია,რომელმაც სულში, როგორც ჭიანურს,საწამლავები გადაარიაწვალებას არაადამიანურს.ოცნება დროის უსაბუროსიმოგონებისთვის მაინც ურგია,მაგრამ უეცრად მოდის ბურუსიდა შორს, ძლიერ შორს, პეტერბურგია!ოჰ,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ძველ დღეებზე რაოდენ ფიქრს იტევ ..
ძველ დღეებზე რაოდენ ფიქრს იტევ,სამუდამოდ ჩატეხილო ხიდევ.არ იქნება, რომ გამრთელდე კიდევ,სამუდამოდ ჩატეხილო ხიდევ.დაისვენე, თავი ბალიშს მიდევ,სამუდამოდ ჩატეხილო ხიდევ.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ძველი ჟურნალები
მას ახსოვს აკაკის „კრებული“:აღელვებული, დაფიქრებული.შლიდა ჟურნალებს დღის მყუდროება.მას ახსოვს გაზეთი „დროება“,მას ახსოვს ცაზე მნათობი ბადრი,ვასო აბაშიძის გაზეთი „თეატრი“და მთელი რიგი,…
Read More »
