ლიტერატურა
-
ოლღა ოკუჯავას წერილი გალაკტიონს
“… ჩემო ძვირფასო, ძვირფასო გალკ! ირგვლივ ყინულის ლოლუები ბრჭყვიალებენ და ალმასებად იცრემლებიან. მაშ, ახლოა გაზაფხული! გაზეთში წავიკითხე, რომ მანდ, შენთან,…
Read More » -
მიხეილ ჯავახიშვილი ჩანჩურა
Iბოლოს,ბევრი წვალების და ლაპარაკის შემდეგ,პოლიციის ბოქაულმა აღმოაჩინა,რომ ოცდასამი წელიწადია რაც პოლიციელი პეტროვი ბაზარში მსაახურობს,იქვე ცხოვრობს და არც კი სცოდნია ჩანჩურას…
Read More » -
მიხეილ ჯავახიშვილი ლამბალო და ყაშა
ღმერთსაც და კაცსაც დაუწყევლიათ ურმიის უცნაური ტბა. სქელი და მლაშე წყალი არც თევზსს აცხოვრებს, არც ადამიანს იძირავს. მისი ნოყიერი, ნაპირები…
Read More » -
-
მიხეილ ჯავახიშვილი დამპატიჟე
დედა შვილს ჰაერში აბურთავებს, თვითონაც ხტუნავს და შეჰხარის: – ითამაშე, ტიტიკო! იხტუნავე, ბიჭიკო! მამა დაირას აბრახუნებს, ორივეს შესცინის, სტოკავს და…
Read More » -
მიხეილ ჯავახიშვილი პატარა დედაკაცი
1 – სოფიო ქალო, ახალი ამბავი გაიგე? – ჰკითხა ექიმ ქალს სამკურნალოს გამგე ექიმმა სოლომონ ბარავიძემ. – არა, არაფერი არ…
Read More » -
მიხეილ ჯავახიშვილი ფინჯანი
I შუადღე მიღწეული იქნებოდა, როდესაც ორსართულიანი სახლიდან, 12, ლევერის ქუჩაზე, კიდევ ერთი კაცი გამოვიდა და საკონსულოს კარები ბრაზით გამოიჯახუნა. ერთხანს…
Read More » -
მიხეილ ჯავახიშვილი “ქურდი”
ის ამბავი სულ უბრალოდ მოხდა, და თვითონ ამბავიც ისეთივე უბრალო იყო, როგორც მისი ჩამდენის დაობლებული ცხვირ-პირი, ჩაჟანგებული კბილები, მიბნედილი თვალები…
Read More » -
მიხეილ ჯავახიშვილი “ცხრა ქალწული”
ზურაბი ვაგონიდან გამოვიდა და მიიხედ-მოიხედა. ბაქანზე არავინ იყო. არც მისი საყვარელი დაიკო ელენე და არც უძვირფასესი დედა მართა. ის მრავალჯერ…
Read More » -
მიხეილ ჯავახიშვილი “ორი შვილი”
– მაიტა ხელი, გავათავოთ, ოცდახუთმეტი! – ორმოცი მეთქი. – ოცდაათიც არა ღირს, გაათავე. – არა ღირს და, შენ შენთვინა, მეც…
Read More »
