ლიტერატურა
-
გალაკტიონ ტაბიძე სამშობლოში
აჰა, ის კუთხე, ის არემარე,სადაც ოცნება გვირგვინებს ჰქმნიდა,სად სიყმაწვილე სწრაფი, ვით ტალღა,ვით ტალღა სწრაფი, გაქრა, წავიდა!..აჰა, ის მთები, ცად აზიდულნი,მუდმივი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სამხედრო გზაზე
განთიადისას საქართველოს სამხედრო გზაზემიეშურება ქალაქისკენ ზანტი ურმები;მოაქვთ კაკალი, მოაქვთ ღვინო, მოაქვთ ხორბალი –სიმძიმით მწარედ იგრიხება ურმის ბორბალი.გამოიარეს წყალთ ნაპირად სიმწვანე…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სანამ არ დამსხვრეულან
სანამ არ დამსხვრეულანქნარები და არფები,ლირიული განდგომისსიმებს დავეხარბები. სანამ არ გადამჭკნარანბაღში ვარდთა ბარდები,მიწავ, ნუ გეცოდები,ცაო, ნუ გედარდები. კოშკი ჩემი მაღალიადის დროთა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სანამ ვიყავ ახალგაზრდა ..
სანამ ვიყავ ახალგაზრდა..არ მიგრძვნია, ბორის, –გადაფრენა ოცნებას დასინამდვილეს შორის.
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სანამ შორს იყავ
მე შენით ვქმნიდი განთიადის, ძლევის სიმღერას,შენით ვხატავდი ელვარებას უსაზღვრო ცისას,მწყურვალე გული შენში გრძნობდა აღელვებულისრულ ჰარმონიას ჭკუისას და სილამაზისას, სანამ შორს…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სანაპირო რაზმი
რაზმი მედგარი, რაზმი ნაკრებისაზღვარს ვდარაჯობთ და ვიცავთ ჩვენა,ვართ მოძრავები და გულმაგრები,ვერ შეგვაშინებს ტყვიების სტვენა. დღითა, გინდ ღამით დაგვესხას მტერი,ჩვენი პასუხი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სანაპიროზე ..
სანაპიროზე,ზვირთების ხმაზე,ქარი ხიდს ეკვრის –როგორც ხეს ვაზი.ყელმოღერილი,უსაზღვროდ ნაზი,ჩონგურს დამღერდაქალი აფხაზი! ჩონგურს დამღერდაქალი გურულიდა მას ხმა ჰქონდაანდამატური.მედგრად გაისმახმა ხევსურულიქალის, ხელთ რომელსეპყრა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სანატორიუმში
ო, შრიალით ეშვებაშემოდგომა სნეული.ჩვენს ბაღს არ მოეშვებაგაყვითლება გრძნეული. ერთმანეთს ემოძმებახანით მხარშექცეული,ავადმყოფი ოცნებადა მზე ლანდად ქცეული. მოაქვთ ჩემთან ყოველდღემშვენიერი ვარდები,მოკრეფილი ტყედატყე,ყვითლად…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სანთელი
ღამის ნათელში, მტვერში, მთვარეში,მიყვარდა სულის შეხება შენი,თბილისის დაღლილ ქარის თარეში,კოშკები ძველად ნაგებ-ნაშენი.მსუბუქი ალით გზებს ეკიდებატალღები ნელი და სურნელება,მე მახსოვს შენი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე სანთლები
შორს, ზურმუხტისფერ სივრცის იქით, სანთლები სჩანდა.დასასვენებლად მიიწევდა იქ მეზღვაური.ერთხელ ზღვა გაწყრა, აირია, გაჟინიანდა –ტალღებმა შექმნეს ვაი-ვიში, აურზაური…და გემს უმიზნოდ, საუკუნოდ…
Read More »
