ლიტერატურა
-
გოდერძი ჩოხელი ველური ყვავილების თაიგული
შემოდგომამ ყვითელი ფერხულით ჩაიარა გუდამაყრის ხეობაში. ჩამოთოვა. ჩამოთეთრდა საჯიხვეები. მერე უფრო ქვემოთ ჩამოიწია თოვლმა. აცივდა. დღე დამოკლდა. გუდამაყრელებმა საშემოდგომო საქმეები…
Read More » -
გოდერძი ჩოხელი თამარ დედოფალი
გთხოვთ, ნუ მოსძებნით თამარის საფლავს, იგი დამბადებელმა ხელში აიყვანა და მზის სხივად აქცია… მანამდე კი შეიძლება იმიტომ მოავლინა განგებამ დედოფლად,…
Read More » -
გოდერძი ჩოხელი დედის ჩიქილა
ცას პირი მოსტყდა და მთელი ზაფხული გადაუღებლად წვიმდა. თიბათვის დამდეგს მოქუფრული სახე მოიწმინდა ცამ და როგორც მოსარჩენად გამზადებული ნაჭრილობევი შეიკრავს…
Read More » -
ჰაზირა – პოეზია
*** აღსდექ, თამარ დედოფალო! სად ვიყავით, აწ სადა ვართ,მწუხარებაში რადა ვართ,სასიკვდილოდა მზადა ვართ,აღსდექ, თამარ დედოფალო,შენთვის სტირის საქართველო! თან გაგყვნენ ქართველ-მამაცნი,ჩვენ…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ჩვენი ჟურნალი
ჩვენი ჟურნალი… ეს იყო ხანა,ძველი ლექსების მწველი სურნელი,სულს როგორც ვნება და როგორც ნანა,ისევე ცეცხლის წყუროდა დანა.დაუნდობელი და მოშურნალი.ვისი გულისაც იყო…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ჩვენი საზღვრები გადმოილახა ..
ჩვენი საზღვრები გადმოილახა…გზა იწვის, იწვის.მჭედელმაც ბრძოლა გზად დაისახა,ის გაიწვიეს. ის თავის ქურას ხვალ მოშორდება.საკინძ-გახსნილი,გავარვარებულ ლითონს სცემს უროს,უკანასკნელად. ძალას ედრება რაღაც…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ჩვენი შავი ზღვა
ამ სტრიქონებს ვწერ…ზღვა იღვიძებს, ვით ფიქრი ჩემი.მის ხერხემლებზეყორნის ფერი ქანაობს გემი.ზღვა იშმუშნება,როდესაც ვწერ მე ამ სტრიქონებს,თითქო რაღაცააგონდება და ვერ იგონებს.უფრო…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ჩვენი ჯარი ძლიერია, მაგრამ სხვა სიძლიერით
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ ქვეყნად ბევრი არმიაა –სულ სხვადასხვა ფერია:ზოგან ლურჯი, ზოგან თეთრი,ზოგან ყორნისფერია.ნისლში მიდის, გზას ვერ იკვლევს,ხეობებს ვერ ეგნება,რისთვის იბრძვის,…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ჩვენს პოეტებს გაზაფხულზე ..
ჩვენს პოეტებს გაზაფხულზეფრთებს გაუშლის ფანტაზია;ვარდს საზამთრო მოებმება,იას პანტა, პანტას ია!
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ჩვენში და მათთან
რას, რას იპოვიაქ საზღვარგარედ,რომ ის ჩასთვალომზედა და მთვარედ.არ ღირს მსოფლიოსმთელი სიმდიდრეერთ გაქროლებასამშობლო მხარედ. იქ ხომ გზა ცრემლითარ ინამება,არც სივრცეებზესწუხს შეღამება;ჩვენში…
Read More »
