ლიტერატურა
-
ილია ჭავჭავაძე – მარად და ყველგან,საქართველოვ, მე ვარ შენთანა
„მარად და ყველგან, საქართველოვ, მე ვარ შენთანა!..მე ვარო შენი თანამდევი უკვდავი სული.შენთა შვილთ სისხლით გული სრულად გარდამებანა,ამ გულში მე მაქვს…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – მას აქეთ, რაკი შენდამი ვცან მე სიყვარული ..
მას აქეთ, რაკი შენდამი ვცან მე სიყვარული,ჰოი, მამულო, გამიკრთა მე ძილი და შვება!შენს ძარღვის ცემას მე ყურს ვუგდებ სულგანაბული,ღამე თენდება…
Read More » -
ვასილ ბარნოვი – უძღები
1მთლად ახალგაზრდა ვიყავ, ახლად კურსშესრულებული და ქვებიც ვარდისფრად მეჩვენებოდნენ. გული მიმღეროდა, ყველაფერს შევტრფოდი, ყველას შევხაროდი, ვეალერსებოდი. ყვავილობის დრო იყო დალოცვილი!…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – მაშინ დავსტკბები სრულის სამოთხით ..
მაშინ დავსტკბები სრულის სამოთხით,როს, ვით მე გეტრფი, შენცა მეტრფოდე,და ქალწულების კრთომით, მორცხვობითმე შენს სიყვარულს მეუბნებოდე; მე დაგყურებდე ტრფიალებითა,შენ ჩემს გულზედა…
Read More » -
ვასილ ბარნოვი – ფარჩის ახალუხი
1დიდი სახლები დიდის ქალაქისა ზვიადად გადაჰყურებდნენ მთელ არეს. ღრუბლებს ეთამაშებოდნენ მაღალნი, ბაბილონის გოდოლივით ცისთვის უნდოდათ მიებჯინათ თავი. აღარ კადრულობდნენ გალაღებულნი…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – მესმის, მესმის სანატრელი ..
მესმის, მესმის სანატრელიხალხთ ბორკილის ხმა მტვრევისა!სიმართლის ხმა ქვეყნადა ჰქუხსდასათრგუნვლად მონობისა. აღმიტაცებს ხოლმე ის ხმადა აღმიგზნებს იმედს გულში…ღმერთო, ღმერთო! ეს ხმა…
Read More » -
ვასილ ბარნოვი – ქალაქში
ტალღა-ტალღად. თეთრად თუ ფერადად ნაღები კედლები მთლად დაჩითულიყო, გაწუნწკლილიყო. – აშენდა ჩვენი მუშტარი, აშენდა! – აშენდა, მა რა მოუვიდა, როცა…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – მეფე დიმიტრი თავდადებული (პოემა)
(ვუძღვნი თ. პეტრე ნაკაშიძეს)უქმე დღე იყო, ტვირთმძიმეი და დამაშვრალი,საყდრის წინ ჯგუფად ხალხი იდგა და ჰყაყანებდა;იქავე ახლოს, ცაცხვის ხის ქვეშ ერთი…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – გ.აბ ხ..
ღმერთო!.. აკურთხე ამ ყმისა ძალნი,ხალხთ სამსახურად მიეცი ღონე,აღუხსენ ხედვად მშიშარნი თვალნი,ტანჯვის ნუგეში მას შთააგონე. ღმერთო!… მოჰმადლე მადლი ზეცისა,შთაბერე ყრმასა ძლიერი…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – გუთნის დედა
”გადი-გამოდი, გუთანო, ღირღიტავ, ბანი უთხარო”. ერთს ბედ ქვეშა ვართ, ლაბავ, მე და შენ,წილად გვარგუნეს შავი მიწა ჩვენ.ერთგულად ვჭიმოთ ჭაპანი ჩვენი,უსიხარულოდ…
Read More »
