ლიტერატურა
-
გალაკტიონ ტაბიძე – ცისფერი
იწვება სული ხილვის ტაროსზე,როგორც პოეტის ნაზი თდეციმა,აფრა აშვებულ გემის აროზემისი მკაცრი ხმა ცივად ეცემა. უყვარს თოვლივით ქაფის თამაში,მძიმე ოცნების ცაზე…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ციხის ნანგრევებთან
საღამო წყნარი, არე მშვიდი და იდუმალი.უკანასკნელი შუქები ურჩი.გარინდებული ბილიკები და ალუბალი.ცა ლურჯი, ასე უსაზღვროდ ლურჯი.გემშვიდობებით, მშობლიურო ჩვენო გორებო,თქვენც, ნანგრევებო ციხის…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ცად აზიდულა, ვით მარმარილო
ცად აზიდულა, ვით მარმარილო,მყინვარის თეთრად ნაკვეთი თავი;იქ სცურავს მთვარე, სცურავს მუქ ცაზე,ვით ოკეანის სივრცეზე ნავი.დარიალისა ვიწრო კლდეებშიბნელ ღამეს ითევს ბურუსი…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ცაზე ლეგიონი სცურავს ვარსკვლავების
ცაზე ლეგიონი სცურავს ვარსკვლავების,მთებში ეღვიძება ხეთა ათასეულს,სფინქსის ეპარება ფიქრი გამკლავებისლანდებს, ხიდეების სიგრძივ გადასეულს.სადღაც დაიძახებს შორი მდინარიდან,რაღაც ფრინველია, რაღაც ხმა კისკისა,და…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ცაზე მიდის ერთადერთი ..
ცაზე მიდის ერთადერთიმოღუშული ღრუბელი.იქ არ არის ეხლა ღმერთი,ის ორთქლია გუბელი. აი, ვრცელი მინდორ-ველიიქ აღარ სდგას მრავალი,ფეოდალი ძველისძველი,მეფეთ შთამომავალი. მორბის მთების…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ცამეტი წლის ხარ
ცამეტი წლის ხარ და შენი ტყვეაჭაღარა გულის ზმანება ავი, –ჩააწყვეთ რიგში ცამეტი ტყვია,ცამეტჯერ უნდა მოვიკლა თავი! გაივლის კიდევ ცამეტი წელი,მოახლოვდება…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე – ცელი კივის
ცელი კივის და ველები,სურნელება დადგა თივით.თივას თიბვენ მთიბველები,ცა ლურჯია გუმბათივით. დროს არ უყვარს დიდხანს დგომადა ყვავილებს ართმევს დიბას,მალე მოვა შემოდგომადა…
Read More » -
აკა მორჩილაძე აბანოს ყუთი აპრილი – მარტი
(პატარა წიგნი სიკვდილის შესახებ) თავადი კიდევ ერთხელ გადავფურცლე ეს წიგნი და პირველი წინადადება წავიკითხე: “გაზაფხულის ზღვა წყნარია. ტალღებზე, თითქოს ბალიშებზე,…
Read More » -
აკა მორჩილაძე – მეფე და მე
(ავტობიოგრაფიის ნაწყვეტი) ჩვენი ბავშვობის გაცინებული უფროსი, პარადებზე დანახული კაცი. ცხოვრებაში სულ ერთხელ დავინახე მეფე. თბილისობის დროს, რომელიღაც აღდგენილი სახლის აივნიდან…
Read More » -
ავქსენტი ცაგარელი ყარაჩუღელი ლოთი
(ვუძღვნი გ. სუნდუკიანცს, «პეპოს» ავტორს) მე რომ ვლოთობ, შენ რას გიშლი, ძმობილო?ბატონებო, ანუ კეთილშობილო?!მე ქრისტე ღმერთს კინტოთ გავუჩენივარ,ლოთობაა ჩვენი წესი,…
Read More »
