ლიტერატურა

  • გოდერძი ჩოხელი შემინახე, დედაო მიწავ!

    შენი სხეული ჩემ სხეულზე უფრო გამძლეა, ამიტომ ჩემს ძვლებს შენ გაბარებ სიკვდილის მერე. როცა ჩემს თვალებს ცის ნათელი დაეკარგებათ, როცა…

    Read More »
  • გოდერძი ჩოხელი ხთიშვილი

    სოფელი, სადაც ზოსიმე უნდა დაბადებულიყო, აქაური ხალხის რწმენით, წმინდა ადგილად ითვლებოდა და ამ სოფლის ქალებს აკრძალული ჰქონდათ აქ მშობიარობა. გზაზე…

    Read More »
  • გოდერძი ჩოხელი თუნა

    თუნა და თინა მეგობრები არიან და მთის ერთ პატარა სოფელში ცხოვრობენ. თუნა ძროხას ჰქვია, თინა კი მისი პატრონია. _  თუნა!…

    Read More »
  • გოდერძი ჩოხელი ანგელოზთღამეობა

    (საშობაო მოთხრობა) _ გაიღვიძე შვილო, გაიღვიძე, ადექი, ანგელოზების სანახავად წადი! _ სიზმარში გამომეცხადა დედაჩემი და თანაც ეს სიტყვები ისე ცხადად…

    Read More »
  • გოდერძი ჩოხელი გუგული

    «გიყვარდეს მტერი შენი»… თუკი რამ კარგი და ლამაზი მახსოვს, ბავშვობიდან მახსოვს. გუგულიც იქიდან მახსოვს, იქიდან გამომძახის. _ გუგუ! _ გუგუ!…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩვენ, პოეტები საქართველოსი

    გულში იმავე გრძნობით ბრუნდებადა მოლოდინი დარეკავს ჩუმი,რომ არაერთხელ აგუგუნდებადედამიწაზე კიდევ სამუმი. აჰ, ქიმიური ომების წყებასოფელში, მინდვრად, ქალაქში, ტყეში.ახალი ლპობა ჰოსიტალების,ახალი…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩვენი არმია გზას მიჰყავს მზიანს

    ჩვენი არმია გზას მიჰყავს მზიანს,მომავალს მზიანს, უსივრცოდ მზიანს!სიმღერის ხმა სტეხს შუადღეს ტყიანს,როგორც ტყვიაში აჯენენ ტყვიას!იმ ბრძოლის წლების ამბავს რომ ისმენ,არ…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩვენი დრო ისევ რუსთაველს ელის

    ძველ სასახლეში ვეფხის ტყავებითფარავდა ვინმე გობელენს, მანდილს,შვენოდა იგი ფერაყვავებითაქ სადარბაზოდ მოსულ ავთანდილს.ელავდა, როგორც ზმანება წუთის,ზურმუხტი, ლალი და იაგუნდი,ძველი ნანგრევი ვნახე…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩვენი დღის ამბებს ..

    ჩვენი დღის ამბებს – ძალიან მწყრალითვალებით უსმენს ჩემი გადია;კეთილი, ძველი ქართველი ქალი,ვისიც გზა სულის სიდიადეა. არა აქ უნდა ნახოთ, არამედიქ,…

    Read More »
  • გალაკტიონ ტაბიძე

    გალაკტიონ ტაბიძე ჩვენი ელვარე ოქროს ეპოქა

    ციკლიდან „ეპოქა“ თითქოს მხრებს ესხას ბრწყინვალე ჩოხა,დღეთა ულმობელ სასაფლაოსთან,ჩვენი ელვარე ოქროს ეპოქაჰქმნის სულ სხვა ახალ „ვეფხისტყაოსანს“.განთიადისას ალნაღვივები,კრთომა-კანკალით და მისალმებით,ფერებს მყინვარზე…

    Read More »
Back to top button