ლიტერატურა
-
გალაკტიონ ტაბიძე უცხოელი ბავშვი
შორს გაფენილომინდვრების ტილო,და გიგანტუროღრუბლების ჩრდილო! ნისლების მძიმემტევნები მთაზერა სიმდიდრეა,რა სილამაზე. ნარინჯის ვრცელიდა ფართო ხალი,თურინჯი, თუთადა ფორთოხალი. მძივები ნაზი,ცვარი კამაზე…რა სიმდიდრეა!რა…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე უცხოელი პოეტი
უმცროსმა ჩემზერამდენიმე წლითცხოვრებას ადრეკვალი უძია.როცა ჰკითხავენ:საით, რომელ გზით?ის ამბობს: სადაცრევოლუცია! გულით ამტანიმრავალთა ბედის,იგი ერთგულიპოეტთა რაზმითსამოქალაქოგრიგალში შედისჯერარსმენილიენტუზიაზმით. როგორ უყვართ ის!ის ჩვენთან…
Read More » -
გალაკტიონ ტაბიძე უხილავი
(აივაზოვსკის სურათის წინ) მზე დასავლით იღველფება, ღამის ბინდი ხლართავს ჩადრებს,ლურჯ ცის ფსკერზე სხივი კვდება, სალამს აძლევს ჩონჩხებს და მკვდრებს,ფიქრში თავი…
Read More » -
ვილე ჰიუტონენი – * * არც ადგილი მახსოვს არც საკუთარი თავი
არც ადგილი მახსოვს არც საკუთარი თავიშესაძლოა ეს იყო ნავსადგურის ეკლესია ან რაღაცასატრანსპორტო კანტორა კარჭაპი გადისსასაზღვრო მდინარეზე, მე სიყვარულისთვის ყველაფერიგამომიკლია: გაუია,…
Read More » -
ჰიუტონენი ვილე – * * კორტიზონის ნემსი ფილტვებში
კორტიზონის ნემსი ფილტვებში, და ხრინწნარევიხველით მოწყვეტილიშედედებული სისხლი ბალიშზეროგორც ნიშანი სიცოცხლის მინდა ბალტიის ზღვაში ვიბანაო ნერწყვში, რომელსაც ოკეანე სულ უფრო ნთქავს…
Read More » -
ჰიუტონენი ვილე – * * შენ ჩემი კიეველი ქალი იყავი
შენ ჩემი კიეველი ქალი იყავი, დაქანებული სამხედრო გემიშავი ზღვის გაშიშვლებულ ზურგზესისხლიანი წყალი, შიგნეული, მოლუსკიან ზღვის ტრიტონი, რომელიც იყურებოდა ჩემს თვალებში,…
Read More » -
ჰიუტონენი ვილე – უკანასკნელი სურათი: ეძღვნება XX საუკუნეს
ტრა-ტა-ტა-ტა, უკრავდნენ საყვირები, და მაწანწალა ძაღლებიეხმარებოდნენ მათ თავიანთი ყმუილით ტრა-ტა-ტა-ტა, უკრავდნენ საყვირები, და ადამიანიჭიშკრიდან თავისი ავტომობილისკენ მიაბიჯებდა ეს გადასაღები მოედანია,…
Read More » -
ჰომეროსი – ილიადა (პოემა)
ქება პირველი. ჟამიანობა. რისხვა რისხვას, ღმერთქალო, უგალობე აქილევსისა,აქაველთ თავს რომ დაატეხა ვნება ულევი!გმირთა სულები გადახვეწა ქვეშეთის მხარეს,გვამნი დაყარა ყვავ-ყორანთა დასაყივარად5…
Read More » -
გურამ თევზაძე – პეტრე იბერი
„სამკაული და სიქადული ქართველთა და მეოხი ყოვლისა სოფლისა“ ადამიანის, როგორც სასრულო გონიერი არსების სპეციფიკა ისაა, რომ იგი თავისი სასრულობის გაცნობიერების…
Read More » -
ზურაბ კიკნაძე – გალაკტიონის ცეცხლი და ბურუსი
(ვარიაციები ერთი ლექსის თემაზე) ჩვენს წინ არის პოეტის ერთი ობოლი ლექსი, რომელსაც არც სათაური აქვს და არც თარიღი უზის. ავტორს…
Read More »
