მოთხრობა
-
ნიკო ლომოური – წინაპართა აჩრდილნი
უძველეს დროიდან მოკიდებული ლეკები და ქართველები ერთმანეთის მეზობლად ცხოვრობდნენ. სამწუხაროდ, საქართველოსა და დაღესტნის ბუნებას შორის დიდი განსხვავება სუფევდა. ეს განსხვავება…
Read More » -
ნიკო ლომოური – წუთისოფელი
I სოფელი მარნეულა თითქმის ისეთივე სოფელია,როგორნიც არიან საზოგადოდ ყველა ჩვენებური სოფლები. განირჩევა სხვებისგან მხოლოდ იმით,რომ აქ ორმოცდახუთის წლის წინად დაიბადა…
Read More » -
შიო არაგვისპირელი – ადე, ჩამოვიდა
(ფსიქოლოგიური ეტიუდი) გოგია მეწისქვილე გულ-ხელ დაკრებილი მივიდა წისქვილის ქვასთან და ალას კვირისტავებით მიეყრდნო. იმან გადახედა ქვის გარშემო სუფთად მოგვილ სახრილეს,…
Read More » -
შიო არაგვისპირელი – და-ძმა
I მერე, სოლო, მერე? – უთხრა ერთმა ახალგაზრდამ სოლოს, როცა ის ისევ ბუხარს მოუჯდა.რა სულ-ძაღლი რამა ყოფილა ი ტერტერა! –…
Read More » -
შიო არაგვისპირელი – ის
კალოებზე მთელ დღეს სიცხის გულზე ტრიალმა ისე დაქანცა გლეხობა, რო რა წამს ახლად გალეწილი ხორბალი თუ ქერი ჯინებში ჩაცალა და…
Read More » -
შიო არაგვისპირელი – მიწაა
I ბედშავს გული ასე რაზედ მიკვნესის? – ხმა-მაღლა დაიძახა ბერამ და ყრუდ, სულ ყრუდ, ხველა აუვარდა. – ბაბაი, რა უბრალოდ…
Read More » -
შიო არაგვისპირელი – ყველა დავკარგე
I ცხვრის ბინის ახლო ათასფრად აყვავებულ პატარა ბექობზე, რომელიც კოხტად შეკრულს თაიგულს ემსგავსებოდა, იჯდა ყვავილთა დედოფალი, სიმშვენიერის გვირგვინი, ჯერ ახლად…
Read More » -
შიო არაგვისპირელი – ჩემი ბრალი არ არის, ღმერთო!..
Iდათუა შრომიშვილი დაჰყრდომოდა ბარის ტარს ვენახში და გასცქეროდა აღმოსავლეთით ახლად შემოსილს მთის წვერს, რომელსაც ოქროს-ფრად მოელვარე გვირგვინი დასდგომოდა, რის გამოც,…
Read More » -
შიო არაგვისპირელი – ჩემო შვინდავ!
I ღამის სიბნელეს ერთი ალიაქოთი შეუდგა და შიშისაგან ტუჩისფერი დაჰკარგა, როცა დღის ნათელს თვალი შეასწრო, სიბნელე ჰგმინავდა, ფორთხიალობდა, ებრძოდა სინათლეს,…
Read More » -
რიუნოსკე აკუტაგავა – MENZURA ZOILI
ვიღაც უცნაური კაცის პირდაპირ ვუზივარ გემის სალონის შუაში მდგარ მაგიდას.მოიცადეთ! ვამბობ, გემის საოლონში-მეთქი, მაგრამ არა მჯერა, თუმცა ფანჯარაში დანახული ზღვა…
Read More »
