მოთხრობა
-
რევაზ ინანიშვილი – უშიშარი ბიჭი იოსება
იყო ჩვენს უბანში ორმოცი წლის წინათ ერთი „ქვეყნის ამომგდები“ ბიჭი – ღაჭუნა იოსება, მეღორე გარიელას შვილი. წაიყვანდა ამ ღაჭუნა იოსებას…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ფიროსმანი
მდიდარს ოქრო აქვს _ ჩვენ კი თვითონ ვართ ოქრო ბიჭები… რობერტ ბერნსი _ ფიროსმანმა რომ სმას უმატა, _ ჰყვება ერთი…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ფრთხებიან ყვავები დამბაჩის ხმაზე?
თავადი ვიტგენშტეინი, რუსეთის იმპერატორის ახლო ნათესავი, სამეგრელოს მთავართა უმშვენიერესი შთამომავლის პაშა დადიანის ვაჟიშვილი, თბილისიდან პეტერბურგსმიემგზავრებოდა მატარებლით. ამ, ჯერაც ისევ ახალგაზრდა…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ფშა
მდინარე ყველამ იცის, რაც არის, ფშა, ანუ ფშანი, როგორც ზოგ ადგილას უწოდებენ? ეს ზოგს ეცოდინება, ზოგს – არა. ფშა მდინარის…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ქარი რომ უბერავდა და თან წვიმდა
დიდი ხნის წინათ, ორმოცდაათზე მეტი წლის წინათ, ქარი უბერავდა, თან წვიმდა… ჩვენ კიდევ, ტოლები, გიგა, დათა და მე, ქვრივიშვილების დიდი…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ქვების სუნი და გემო
გაჩნდებოდა ყინულის ლოლოები, დავუწყებდით წუწვნას, ამტკივდებოდა ყელი, მომცემდა მაღალ სიცხეს, დედას ცა ძირს ჩამოჰქონდა ჩემი წყევლით, ბებია კი წაფრატუნდებოდა თოვლში,…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ყინულის პაპის საჩუქარი საახალწლო მოთხრობა
(საახალწლო მოთხრობა) ყინულის პაპას მთელ დღეს ღრმა, ჩაბნელებულ ხევში ეძინა. მზე რომ ჩადიოდა, კიდურების ჩხარაჩხურით წამოდგა (ყინულის პაპას ხომ კიდურებიც…
Read More » -
ნოდარ დუმბაძე – “HELLADOS”
– ჯემალ, სკრიპკა!– იანგული, ლაწირაკო!– ჯემალ, ქამო!– იანგული, წუწკო ბერძენო!– ჯემალ, წირპლიანო!– პატარების ყოჩო!– ვირისთავო!– ვირის მწყემსო!– გოგოების მაჩალკა!– ხულიგანო!–…
Read More » -
ნოდარ დუმბაძე – ხაზარულა
ხეს რომ დაველაპარაკე პირველად 14 წლისა ვიყავი, თვითონ ბებერი იყო, 55-60 წლისა, თითქმის ჩემი ბებიის ხნის. ხე ვაშლისა გახლდათ და…
Read More » -
ნოდარ დუმბაძე – დიდრო
სხვამ რომ ჩინ-მედლები ჩამოიტანა რუსეთ-იაპონიის ომიდან, ედემიკა ვეშაპიძემ პორტ-არტურიდან მამალი ათაშანგი ჩამოიტანა, მერე თავის და დაფინო აფხაზავას ტვინგაწყალებულ ნაყოფს დიდრო…
Read More »
