მოთხრობა
-
რევაზ ინანიშვილი – მორევი
ორი დღეღა და სექტემბერიც დადგება. რომ თენდება, უკვე ცივა, ცივი ნამია გაგებული ბალახებზე. მერცხლები გუნდ-გუნდად იკრიბებიან, დიდი ჟიკჟიკი აქვთ, დიდი…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – მუხა
ეს მუხა ტყის პირას დგას, – ბებერი, ჯმუხი, ტანდაკოჟრილი, ფოთლებშეთხელებული. აღარც ჩრდილს იფენს, აღარც რკოს ისხამს. იშვიათად თუ ეწვევა ვინმე,…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ნაწიბურები გულზე
მიყიდეს კალოშები. გარედან შავი, პრიალა, შიგნით – წითელი. გარედან ცივი, გალაქული რეზინი, შიგნით – თბილი მაუდი. ძირები დაჭრელებული ჰქონდა –…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ნეკერჩხლის წითელი ფოთოლი
ბებერი მუხა აღერღილი იყო. უკანასკნელი ფოთლები რა ხანია რცხილებსაც დასცვივდათ, წიფლებსაც, თამელებსაც. თვით ისიც, დაკორძილი, ათას ჭირ-ვარამში გამოვლილი მუხაც, შავად…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ოსიაური
ერთი წელიწადი თუ მეტი, იმ მწარე დღეების შემდეგ, მამამ ხაშურის რაიონის სოფელ ოსიაურში იმუშავა. ოსიაურში მაშინდელ ვეტინსტიტუტს რაღაც დიდი საცდელი…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – ოჩოპინტრე
ფინთი თუ არა ხარ, მონადირეც არა ხარ. მე რომ პირველად დათვი მოვკალი, ისეთი ვიყავი, ჩემს დანახვაზე მოსაბრუნებლები ხდებოდნენ მასწავლებლები. ქალამნები…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – პატარა ბიჭი გოლგოთაზე
მე მაშინ მეგონა, რომ მამა უკვე ხნიერი იყო, ოცდათექვსმეტი წლისა, ებარა სოფელი – მხრებგაშლილს, მკერდგანიერს, ბრტყელქამარშემოჭერილს, სანეფო ჩექმებამოჭიმულს. ეპყრა მათრახი,…
Read More » -
კაცი, რომელსაც რეი ბრედბერი დაავიწყდა
რეი ბრედბერი 2012 წელს გარდაიცვალა. ნილ გეიმანს კი თავისი მეგობრის სახელი დაავიწყდა, რომელიც ათი წლის წინ გარდაეცვალა. მას თავისი მეგობრის…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – რაზედ იცინოდნენ ყვავილები?
გამართა მამამ ანკესები. დიდი: გრძელი ტარით, გრძელი ძაფით, ლურჯი ტივტივით – თავისთვის. მეორე, თავის ანკესზე ცოტა პატარა: ცოტა მოკლე ტარით,…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – სად ცხოვრობს მეზღაპრე
ის ადგილი აქედან შორს არის. ირგვლივ სულ მაღალი, ლურჯი მთებია, შუაში კი სწორი ცისფერი ტბა კამკამებს. ლურჯ მთებზე ღრუბლები იბადებიან,…
Read More »
