მოთხრობა

  • გოდერძი ჩოხელი ძვლების სევდა

    ვისაც კი ერთხელ მაინც, ზაფხულში ბურსაჭირის ფერდობი უნახავს, იმას თავისუფლად შეუძლია თქვას, რომ სამოთხე ნახა. შუა ფერდობზე მდინარე მოჰქუხს, მდინარის…

    Read More »
  • გოდერძი ჩოხელი ბებოს სალომე

    ობოლია ბებოს გოგო. დედ_ მამა აღარ ახსოვს. აღარ ახსოვს იმიტომ, რომ ჯერ ისევ აკვანში იწვა, როცა ისინი ამ ქვეყნიდან წავიდნენ…

    Read More »
  • გოდერძი ჩოხელი ენძელა

    გაზაფხულის მზის სხივმა თოვლიან “მზორეს” საკინძე ჩაუხსნა და შიგ ჩაუძვრა. გაღვიძებულმა მიწამ სიცოცხლე იგრძნო, ამოისუნთქა და ნეკნებს შორის აქა_ იქ…

    Read More »
  • გოდერძი ჩოხელი პატარა ბუბუნაურები

    ბუბუნაურების წინაპარი მოსისხლეებს გამოექცა ხევსურეთიდან და ბურსაჭირში დასახლდა ნოყართ ქედზე. ამ ქედზე ოდესღაც ალბათ დიდი სოფელი იყო. უზარმაზარი ლოდებით ნაშენები…

    Read More »
  • გოდერძი ჩოხელი უძლეველი მეომრები

    ახალი წლიდან მოყოლებული, ყველა რაღაცა ცუდ ამბავს ელოდებოდა გუდამაყრის ხეობაში. ჰაერიც კი იდუმალი შიშით იყო გაჟღენთილი და რომ ჩაისუნთქავდი, ამოსუნთქვა…

    Read More »
  • გოდერძი ჩოხელი შემინახე, დედაო მიწავ!

    შენი სხეული ჩემ სხეულზე უფრო გამძლეა, ამიტომ ჩემს ძვლებს შენ გაბარებ სიკვდილის მერე. როცა ჩემს თვალებს ცის ნათელი დაეკარგებათ, როცა…

    Read More »
  • გოდერძი ჩოხელი ხთიშვილი

    სოფელი, სადაც ზოსიმე უნდა დაბადებულიყო, აქაური ხალხის რწმენით, წმინდა ადგილად ითვლებოდა და ამ სოფლის ქალებს აკრძალული ჰქონდათ აქ მშობიარობა. გზაზე…

    Read More »
  • გოდერძი ჩოხელი თუნა

    თუნა და თინა მეგობრები არიან და მთის ერთ პატარა სოფელში ცხოვრობენ. თუნა ძროხას ჰქვია, თინა კი მისი პატრონია. _  თუნა!…

    Read More »
  • გოდერძი ჩოხელი ანგელოზთღამეობა

    (საშობაო მოთხრობა) _ გაიღვიძე შვილო, გაიღვიძე, ადექი, ანგელოზების სანახავად წადი! _ სიზმარში გამომეცხადა დედაჩემი და თანაც ეს სიტყვები ისე ცხადად…

    Read More »
  • გოდერძი ჩოხელი გუგული

    «გიყვარდეს მტერი შენი»… თუკი რამ კარგი და ლამაზი მახსოვს, ბავშვობიდან მახსოვს. გუგულიც იქიდან მახსოვს, იქიდან გამომძახის. _ გუგუ! _ გუგუ!…

    Read More »
Back to top button