მოთხრობა
-
გურამ რჩეულიშვილი – ცხოვრებაში. აბანოში
ქოშები ეყარა კუთხეში.ქოშები მიჰქონდათ კუთხიდან: ძირი ხისა ჰქონდა: ზედ ბრეზენტის ბრტყელი თასმა იყო გადასული.ქოშებში უყრიდნენ ფეხებს.ქოშებს იყრიდნენ ფეხებიდან.ხის ძირები ხვდებოდა…
Read More » -
გურამ რჩეულიშვილი – წვიმაში
– გეშინია, ლელა, ღრუბლების? – არა, ისე. – აბა რატო ხუჭავ თვალებს? – შავია, იმიტომ. – შავი და საშიშია, იმიტომ?…
Read More » -
გურამ რჩეულიშვილი – ჯერ ძალიან ბნელოდა..
ჯერ ძალიან ბნელოდა: ასე იცის გათენების წინ, მერე ოდნავ გაბაცდა სიბნელე, მერე უფრო გაბაცდა, ბოლოს გათენდა. ცაზე ღრუბელი არ იყო…
Read More » -
გურამ რჩეულიშვილი – ჯუნგლებში
სიქსტის მადონა მოსკოვშისიქსტის მადონა დიდი, ჭკვიანი თვალებით უყურებდა მომავალს, ხელში ბავშვი ეჭირა. ბავშვი არა ტიროდა. გარეშემო ანგელოზები დაფრინავდნენ, ქვევით მოხუცი…
Read More » -
გურამ რჩეულიშვილი – ალავერდობა
ამ წელს მთელი გაზაფხული იწვიმა; წვიმდა მთელი ზაფხულიც, ხალხი დადიოდა საწვიმრებში და მსუბუქ პალტოებში, ყველა ამინდის გამოსვლასშემოდგომისთვის ელოდა, მაგრამ სექტემბერში…
Read More » -
ილია ჭავჭავაძე – ოთარაანთ ქვრივი
I რას მიქვიან ტკბილი სიტყვა? იმ ვეებერთელა სოფელში, რომელსაც თუნდა „წაბლიანს“ დავარქმევ, ყველამ იცოდა, ვინ არის ოთარაანთ ქვრივი. სოფლის გზირისათვის…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – შეშაზე
– ელგუჯა! ელგუჯა შეიშმუშნა, კედლისკენ გადაბრუნება დააპირა. ჭიჭო მხარში წასწვდა და გადმოსწია. – გაიღვიძე, ე! თოვლი მოსულა. ელგუჯამ თვალები გაახილა,…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – შველი ზამთარში
შველი მარტო იყო. მარტო დადიოდა ზამთრის დანაღვლიანებულ ტყეში, წიწკნიდა ნედლად შემორჩენილ ბალახებს, კვნეტდა ნორჩ ყლორტებს, მწვანედ უქაფდებოდა პირი. ჩადიოდა ჩაღრმავებულში,…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – შიო პაპასი და მისი სახედრის ამბავი
I ვიცი, რომ ბევრი კარგი ბერიკაცი გინახავთ, მაგრამ იმისთანა კოხტა პაპა, როგორიც შიო პაპა იყო, არა მგონია, სხვა შეგხვედროდეთ სადმე.…
Read More » -
რევაზ ინანიშვილი – შორი თეთრი მწვერვალი
ლასტის კარს გააღებ და პატარა რუზე გადახვალ. რუში მომწვანო წყალი მორაკრაკებს, შიგ ცხვირისატეხელები და მატიტელები დგას. თუ დააკვირდები, ის ცხვირისატეხელები…
Read More »
