იგავ-არაკი
-
სულხან-საბა ორბელიანი – ძუნწი და ოქრო
ერთმან კაცმან დიდძალი ოქრო მიწასა დაფლა. დღე ყოველ მივიდის და ადგილი იგი ნახის. შეამცნივა ერთმან სხვა კაცმან და თქვა: მივიდე,…
Read More » -
სულხან-საბა ორბელიანი – მეხილე და მწყემსი
ბაღდადის ქალაქსა წესი იყო, რა მეხილესთან კაცი მივიდის და ორი ფული მისცის, რაც ენების, ეგოდენი ხურმა შეჭამის. ერთი გარეთმყოფი მწყემსი…
Read More » -
სულხან-საბა ორბელიანი – ქურდის მემკვიდრე
თავრიზის ქვეყანას იყო ერთი ქურდი. რომ სხვა ვეღარა დაეხელებინა რა, მკვდარს მოსთხრიდის, სუდარს გაჰხდიდის, შეღებავდის და გაყიდდის. შეწუხდა თემი იგი…
Read More » -
სულხან-საბა ორბელიანი – მაოხრებელი მკვდარი
კლარჯეთის თემსა, სოფელსა ერთსა იყო ერთი გზირი, ანჩხლი და მტერი სოფლისა მის. შეაწუხა იგი სოფელი და სრულიად ააოხრა. მოიგონის მიზეზი,…
Read More » -
სულხან-საბა ორბელიანი – სადაფი და კირჩხიბი
ზღვასა შინა რა სადაფი ვალს, პირაშკმული არის. ოდეს კირჩხიბს ნახავს, პირს შეიკრავს. კირჩხიბი რა ახლოს მივა, პირთან ფერხს მიადგამს. რა…
Read More » -
სულხან-საბა ორბელიანი – ნალბანდი მგელი
ერთი მგელი მოუხდა ვირსა, შეჭმას ლამოდა. ვირმა უთხრა: ვიცი, შემჭამ, ეს ანდერძი ამისრულე: ქაჩაჩში ლურსმნის ნატეხი დამრჩა და იგი ამოიღეო! …
Read More » -
სულხან-საბა ორბელიანი – ძალა ერთობისა
მეფე ვინმე იყო დიდებული. ოცდაათი ვაჟი ჰყვა. რა მოიწია დრო სიკვდილისა მისისა, მოუწოდა ძეთა თვისთა, მოაღებინა ოცდაათი ისარი, შეკრა მაგრა…
Read More » -
სულხან-საბა ორბელიანი – ქოსა და ყადი
ერთი ქოსა იყო ერთსა სოფელსა შინა დიაღ გლახაკი და ერთი უსხი ჰყვა მსუქანი. უთხრა ცოლსა: უსხსა ამას გავყიდი, ეგების შენთვის…
Read More » -
სულხან-საბა ორბელიანი – მეფე და ავსიტყვა კაცი
მეფე ვინმე იყო და ჰყვა კაცი ერთი ავსიტყვა, რომე მისის პირით კარგი სიტყვა არ აღმოვიდის. მეფე ხუთის წლის სავალს ლაშქრად…
Read More » -
სულხან-საბა ორბელიანი – ხალიფა და არაბი
ბაღდადის ხალიფამ ინადირა და ცხენის ჭენებაში დიდებულთა მოსცილდა. ერთი ოდენ ვაზირი იახლა. დია მოშივდა. ნახა უდაბნოში ერთი შავი კარავი. მივიდეს,…
Read More »
