კი არ ვწერ,უბრალოდ ვიშორებ ამ სტრიქონებს.ერთი სული მაქვს ბოლომდე გავიდე და მერე სამუდამოდ დავივიწყო ეს ყველაფერი.მძულს ყოველივე ის(სიტყვა იქნება თუ…
Read More »მოგონებები
უნდა გავაგრძელო…გავაგრძელო, სიზიფესავით, ციდან მოსჯილი ლოდების თრევა მთის მწვერვალისკენ…რამდენჯერაც ავიტანე,იმდენჯერვე უკან დაგორდა.ერთხელაც,მომიყოლებს ქვეშ და მეც დავისვენებ და სხვებიც,თუმცაამჯერად ეს სხვები…
Read More » ეს მეგობრები იყვნენ – თანაკურსელთაგან (ყოველთვის და ამ საქმეშიც ძალიან აქტიური ლევან ქამადაძე,რამინ ბახტაძე ( წესიერების განსახიერება),თანამერხელი – სულიკო ანთაძე,რომელიც…
Read More » ცხოვრებაში იმდენი რამე ვნახე, მეგონა გაოცებას გადავეჩვიე…მაგრამ,სადა ხარ თურმე …კიდევ ერთხელ, სახტად დამტოვა ,,ფრაგმენტული მოგონების” იმპერატიულმა ტონმა -,,არაერთხელ, ასკაციან დარბაზში…
Read More » მუდამ ვერიდებოდი ადამიანების გულისტკენას,ალბათ,ამიტომაა 38 წლის განმავლობაში ,მიუხედავად ახლო მეგობრების დაჟინებული თხოვნისა, ბოლომდე არ ვამბობდი სათქმელს,მეგონა ისედაც თვალსაჩინო იყო ყველასთვის…
Read More »