- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – აივანზე
დაუვიწყართა დღეთა თილისმა!ბაღში, მოსილში ჩვენი ფანტაზმით,კოჯრით დაჰქროლა ქარმა დილისმა. აქ მშფოთარებდა გული ხანდაზმით,როს ხმა მესმოდა ჩანგთა ჟღერისა,დრო მოწვდენილი შხამიან სასმით.…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – აკაკის გარდაცვალების გამო
საქართველოვ, რა გაწუხებს, გული რისთვის გტკივა?რისთვის კვნესი ასე მწარედ, ცრემლი რისთვის გცვივა?ცეცხლი ერთხელ ანთებული ცეცხლად ისევ ღვივა,ვერ ჩააქრობს მხურვალე ალს…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – აკაკის ლანდი
მდუმარე მხარეს შორი მთებისასდაჰხარის ღამე და ანდამატი.იქ, როგორც ლანდი მწუხარებისა,გამოჩნდა მაღალ პოეტის ლანდი! თეთრი ჭაღარით მოსილი თმებიელავდა ელვის ელვა-ციმციმითდა მოხიბლული…
Read More » - სიმღერის ტექსტები
დები ნაყეურები – გაზაფხულის წვიმა
გაზაფხულის წვიმა მინდა მე აპრილის თქეში,გვირილის და მზის შეხვედრა ატმის სამყოფელში.შენს ნაწნავში ბზის ჩატნევა და დამალვა ქვევრში,მზეზე თბილი კოცნა მინდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ალაზანთან
მთვარეში შავი შრიალებს ჩალა.შავი ლეჩაქი დაეცა შარებს.დამშვიდდი. სძინავს ალაზნის კარებს.მთვარეში შავი შრიალებს ჩალა.შენს მოგონებას, როგორც ეს ჭალა,მთების დუმილი ამინანქარებს.მთვარეში შავი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ალვები თოვლში
დაათრობს მთვარე თოვლიან ალვებსივლისისფერი ყინვის თასებით!სითეთრე შვენის მაღალ მწერვალებს,ვით სასძლოს ფარჩა და ალმასები.მოკრიალებულ ჰაერში ოდესგულცივად ბრწყინავს ფარჩა ნათელი,ოჰ, ნეტავი არ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ალის თასი
ცეკვავს ქალების დასი –მთვრალი მუსიკის ჟინით.ალის მომეცით თასი –სავსე ძლიერი ღვინით. მე იმ დაღუპულ სულთაერთ სადღეგრძელოს ვკივი,მისას, რომელსაც სძულდამშვიდი დღეების…
Read More » - Poetry
Mr. Pottle And The One Man Dog by Richard Connell
“Ambrose! Ambrose dear!” The new Mrs. Pottle put down the book she was reading–Volume Dec to Erd of the encyclopedia.…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ალუბლის ხიდი
ცად რომ წვიმამ გადიარადა აწითლდა საღები,ჩვენმა ავტომ გაიარამშვენიერი ბაღები.მიდიოდა შარა-შარაზამბახების თაღები,ცაზე შუქნი ირეოდენროგორც ბაირაღები.გამოჩნდება საცა არისხიდი ალუბალისა,ახლო არის რეკვა ზარისვით…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ალუჩა, შვიდი წლის ბავშვი
ის იყო შვიდი წლის ბავშვი.მაისი, მინდორი, ჩიტი,სიმღერა ოქროსფერ ნავში,ზეცათა ლაჟვარდი ჩითი.ო, შვიდი… ო, შვიდი წელიოქროსფერ, ოქროსფერ ნავით…მოცარტი, შენიე, შელლი –მოზვავდნენ…
Read More »
