- პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარ გენია რიმანელი
ვარ გენია რიმანელი,მესმის ქართა მქუხარება,მეფინება წვიმა ნელიდა დემონის მწუხარება. დავიწყებულ სიმების გვარფერით ოხრავს ვილანელი,მე მდუმარე გენია ვარ…და გენია რიმანელი. ყრუდ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარდები
მე, ზამთრისაგან ჯაჭვაწყვეტილი,ნაცნობ ბაღისკენ მივემართები,სად ფერად უცხო, ყნოსვად კეთილი,ზამთარ და ზაფხულ ჰყვავის ვარდები. დე, ჰომიროსის და ჰესიოდესფეთქდნენ ვარდები მაღლა ახრილი,მათ…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარდი კოკობი გადაფურჩქვნილი ..
ვარდი კოკობი გადაფურჩქვნილიროცა ვიხილე, ვიგრძენ ცხოვრება,მაგრამ რა ხელი მისკენ გავწიე,ის სწრაფად მოსწყდა, ეკლებს დაება. ჩემო სიცოცხლევ, თუ დაგენდობი,იმედს მომიკლავ, განა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარდი სილაში
ქალმა კარები შემოამტვრიაჩემი ოცნების და გატაცების,მილეწ-მოლეწა იქ ყვავილებიდა ძირს დაღვარა ღვინო თასების.შემდეგ მოვიდა მგოსანი ქნარით,რომ სასიამო აღეძრა ხმები,მაგრამ არ დახვდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარდის ფოთოლი
ალბათ მგოსანმა ჩადო ძველ წიგნშიგაყვითლებული ვარდის ფოთოლი,ქალწულის ხელმა მიუძღვნა იგი,დიდება ნაზი, დიდება წრფელი.და ამ საჩუქარს ის ინახავდაგანუწყვეტელის ცრემლების ფრქვევით,სანამ მეორე…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარსკვლავთა ფიფქით გულია სავსე ..
ვარსკვლავთა ფიფქით გულია სავსე,ელვარებს მთვარე,შავი ზღვის ზვირთთა სცურავხარ ნავზე,შენ, შუქთა მხარე.კიპარისები, დაფნები, პალმამოსჩანან შორით,და ნავთსადგური ცისფერმა ალმადაფარა ტბორით.როგორც ეს გული,…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარსკვლავთმრიცხველს რომ შეესწავლა
ვარსკვლავთმრიცხველს რომ შეესწავლა მნათობთ კრებულიისე, როგორც მე შევისწავლე ამ ქვეყნის გული,წაიკითხავდა იგი მაშინ მთრთოლვარე ცაში,რა ვარსკვლავები ეჯიბრება ზაჰესის ტბაში.
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარსკვლავი
თქვენ გხიბლავსთ ზეცა, შავის ღრუბლებითსახე-დახშული და დაფარული?როგორ შვენია, როცა ოდნავ სჩანსმასზე ვარსკვლავი სხივ-დაცარული –როდესაც ერთხელ კიდევ შეხედავსცას, ღრუბელთ ისრით შეფერადებულსდა…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვარსკვლავიანი კამარა ბრწყინავს!
ვარსკვლავი იწვის, ვარსკვლავი ბრწყინავს,ვარსკვლავიანი კამარა ელავს,მოდის, მოცურავს შუაღამის ბინდი,და ჩრდილი ჩრდილზე მიდის, მიღელავს…რძისფერ სინათლით გარშემოხვეულს,ბავშვური ძილით ქვეყანას სძინავს…ვარსკვლავიანი კამარა ელავს,ვარსკვლავიანი…
Read More » - პოეზია
გალაკტიონ ტაბიძე – ვდგევართ რატაციონის მანქანასთან ..
ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ ვდგევართ რატაციონის მანქანასთანელვის სისწრაფითბეჭდავს, ქაღალდს სჭრისჰკეცავს და ითვლის,სთვლისასობით და ათასობით.წიგნი იჭრებადა სალამს გითვლისახალთ-ახალიფიანდაზობით.როგორ ედრებაფოლადის ალქაჯს.ეს მოძრაობასულით ეხებაარა…
Read More »
