• პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – აგერ, შემოდგომობის ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – აგერ, შემოდგომობის ..

    აგერ, შემოდგომობისცივი გრძნობა ამდორებსუმძიმესი ტომებისგენიალურ ავტორებს. სული სცდება ამ სოფელსსიჩუმით და წიგნითა,ვერ პოულობს სამშობლოსთუნდაც გადაწიგვნითა. ამ დროს უცხო ბედიდანრეკავს ქუჩის…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – აგერა! აჰანდე!

    გალაკტიონ ტაბიძე – აგერა! აჰანდე!

    აგერა! აჰანდე! სულის შემხუთავი ქარი უწყალოდ კვნესის,დასასვენებელ კუთხეს ეძებს თავგადაკლული.მიაქვს იერიში, მედგრად ეხეთქება, რომ შეიჭრას და შეანგრიოს.ბზრიალებს თითისტარი… აგერა! აჰანდე!…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ადამიანის ბორკილებში ჩაჭედვისათვის

    გალაკტიონ ტაბიძე – ადამიანის ბორკილებში ჩაჭედვისათვის

    ადამიანის ბორკილებშიჩაჭედვისათვისთუ იბრძვის მტერი, ამტეხელიომის ხმაურის,სამშობლო ქვეყნის უფლების დადიდებისათვისგაუტეხელი ნებისყოფასძლევს მეთაურის. მასში მებრძოლის უწმინდესისისხლი ხმოვანებს,დასძრავს რა პირად მაგალითითჯარს მოგუგუნარს –უსაზღვროდა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ავადმყოფს

    გალაკტიონ ტაბიძე – ავადმყოფს

    შეხედე: ვარდნი მშვიდი თვალებითსძლებენ ნარიდნი მსუბუქ ძალებით,ვარდები უფრო კეთილშობილიკვდებიან სწრაფი გარდაცვალებით. გაყვითლებულა მიდამო-არეშემოძარცული მთებით მოარე.ფავნმა სიცილით მოვლო მთა-ველიდა არა ერთი…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ავდარი

    გალაკტიონ ტაბიძე – ავდარი

    რა საშინელი ტალღები,რა საშინელი გრიგალი,ცასაც ჩაუცვამს თალხებიტყვიისფრად ჩანარიგალი.ნაპირთან გადატყდომის დროსჭრიალებს ფიჭვი მაღალი,ელვამ კვლავ უნდა იელვოს,გრგვინვამ ჰკრას მეხი ახალი.ტყვე ტყვიისფერი ნატბორის,გაქანებულად…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ავდრები

    გალაკტიონ ტაბიძე – ავდრები

    მძაფრი ბურუსი იტაცებს ბურუსს,თითქოს ქაოსში ხმაურობს განგი,ხეების რყევა ბაძავს კენგურუსდა დახრილ ვერხვებს ორანგუტანგი. ტყეს რიდეები ეწევა ტანზედა ჰკივის იგი ცეცხლმოდებული,შიმპანზეს…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ავრორა

    გალაკტიონ ტაბიძე – ავრორა

    გაფერმკრთალდა სავსე მთვარე და გაყვითლდა შუქთა ცხრილი,ცის გუმბათი მოვერცხლილი მე ზღვის სიღრმეს შევადარე.ვარსკვლავთ გუნდი მოელვარე თრთის, ნელდება, ვით ღიმილი,ფერმიხდილი, მოწყენილი,…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ავტომობილი

    გალაკტიონ ტაბიძე – ავტომობილი

    ედება სხივის ანთება შავი,გედივით ჰკივის ლანდების ზოლი.ბავშვების ქუჩას მიაფრენს ნავი,გარემოს უჩანს ნისლი და ბოლი. ბორბალი მალე ავიდა ჰაერს,ორფერი ალით ბაგეთა…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – ათრობდა ხალხთა მწუხარება

    გალაკტიონ ტაბიძე – ათრობდა ხალხთა მწუხარება

    ათრობდა ხალხთა მწუხარება, სისხლის აუზი.მისი სასახლე მონად ჰყავდა აღფრთოვანებას,მოღალატეთა შთაგონებით სცემდა ბრძანებასდა მედიდურად ხელს აწერდა ნიკოლაოზი. ლაჩარი იყო, ქვეყნის ბედი,…

    Read More »
  • პოეზია
    გალაკტიონ ტაბიძე – აი, გეგმაც ..

    გალაკტიონ ტაბიძე – აი, გეგმაც ..

    ციკლიდან „რევოლუციონური საქართველო“ აი, გეგმაც: აბა, მიდი,სუფთა ხელთათმანით!წყნარზე წყნარი, მშვიდზე მშვიდითეთრი პირის კანით.ციფრი – სვეტი, ციფრი – ფერი,ციფრი, ციფრი ქარის,ამ…

    Read More »
Back to top button